به گزارش خبرگزاری«حوزه» از اصفهان، در برخی نقل ها آمده است: یزید بن معاویه عاشق و مشتاق به ازدواج با ارینب بنت اسحاق بود، ولی ارینب با پسر عمویش، عبدالله بن سلام، فرماندار عراق ازدواج کرد. معاویه با اطلاع از علاقه یزید به ارینب، عبدالله بن سلام را احضار کرد و با کمک ابوهریره و ابودرداء به او فهماند که قصد دارد دخترش را به ازدواج او درآورد، اما شرط دخترش طلاق دادن ارینب است. عبدالله پذیرفت و در حضور ابوهریره و ابودرداء، ارینب را طلاق داد، ولی معاویه از ازدواج او با دخترش منصرف شد.
معاویه ابودرداء را برای خواستگاری ارینب به عراق فرستاد. ابودرداء پیش از خواستگاری نزد امام حسین(ع) رفت و ماجرای خواستگاری یزید را برای او تعریف کرد. امام از او خواست ارینب را برای او نیز خواستگاری کند. ارینب پس از شناختن خواستگارانش کار خود را به ابودرداء واگذار کرد. ابودرداء حسین بن علی(ع) را محبوبتر دانست و ارینب با امام ازدواج کرد. پس از مدتی عبدالله بن سلام دچار تنگدستی شد و برای دریافت اموال امانتی خود نزد ارینب، به او مراجعه کرد. امام متوجه شد که آن دو همچنان به یکدیگر علاقمندند، ازاینرو، ارینب را سهطلاقه کرد و گفت که قصدش از ازدواج با ارینب، زیبایی و ثروتش نبود، بلکه تصمیم داشت او را به شوهرش بازگرداند و آنها دوباره ازدواج کردند.
وضوح ساختگی بودن
جواد حیدری، از کارشناسان عقاید و کلام در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در اصفهان، در پاسخ به این شبهه که « آیا زمینهساز واقعهی عاشورا و کینهتوزی یزید با امامحسین علیهالسلام بخاطر جریان دختری به نام «اُرَینَب» است؟» اظهار کرد: بدون شک این بحث یک امر غیرواقع است.
وی بیان کرد: دلایل زمینهساز کربلا و عاشورا در منابع معتبر شیعی و سنی بهاندازه کافی بحث شده و جایی برای قبول جریانات ساختگی باقی نمیگذارد.
ضعف سندی
این کارشناس دینی تصریح کرد: منبع قابلذکر برای این جریان ساختگی، کتاب الامامه و السیاسه، نوشته ابن قتیبه دینوری، از مصادر اهل سنت میباشد که این نقل بدون ذکر سند و مُرسَل بوده، لذا اعتباری ندارد: (الامامه والسیاسه، ج 1، ص 167 )
مخالفت با فقه شیعه
وی ابراز کرد: در متن این جریان ساختگی، اموری به امام حسین علیهالسلام نسبت داده شده است نظیر سه بار طلاق در یک مجلس که با فقه مُسّلم شیعه که برگرفته از معارف آلالله علیهمالسلام است در تعارض است و قابلپذیرش نیست. بنابراین جریان ساختگی و مردود است.
انتهای پیام