به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از قزوین، قزوین مهد علم  و ادب و همواره از صدر اسلام تا کنون شهدای بسیاری را تقدیم نموده است که تاریخ خونبار شیعه گواهی صادقی بر آن می باشد و در مقطع حساس و تاریخی ۸ سال دفاع مقدس نیز حوزه  علمیه قزوین مانند سایر حوزه های  علمیه سراسر کشور طلاب و روحانیون زیادی را در قالب مبلغ و رزمی به سراسر جبهه های نبرد اعزام کرد تا در کنار  سراسر رزمندگان و با نثار خون خود تداوم بخش راه سرخ و ماندگار شهدای صدر اسلام تاکنون و موجب فخر اسلام و قرآن باشند.

در این بخش با زندگینامه  طلبه روحانی شهید، محمد رضا حسن رضایی آشنا می شویم

 طلبه شهید محمد رضا حسن رضایی در خرداد ۱۳۴۸ در شهر قزوین به دنیا آمد  و سومین فرزند خانواده ای معتقد ومتدین بود که با نذر خانواده متولد شد که حتی اطرافیان و اقوام این شهید والا مقام می گویند که  «او با نذر خانواده به دنیا آمد چرا که فرزند پسرشان زنده نمی ماند  و  نذر کردند اگر فرزندشان پسر باشد سرباز امام زمان (عج) باشد.

شهید رضایی، کودکی درس خوان و با استعداد و خوش اخلاق بود وبعد از اتمام دوره ابتدایی، دوره راهنمایی را در مدرسه اتحاد اسلامی به پایان رساند وحالا دیگر آن کودک پرجنب وجوش و با استعداد به نوجوانی مومن و متقی وعلاقه مند به مسجد و منبر مبدل شده بود و این شور وعلاقه وروح ترقی خواه و بلند مرتبه اش برای سیراب شدن از سرچشمه زلال علم ومعرفت وی را راهی حوزه علمیه کرد.

  در سال ۱۳۶۳ هجری شمیسی وارد مدرسه علمیه صالحیه شد و یکسال در این مدرسه  به مقدمات اشتغال داشت وسپس برای رسیدن به مراتب و مراحل بالای علمی و روحی به قم مرکز علوم آل محمد (ص) هجرت کردو در مدرسه امام صادق (ع) مشغول خوشه چینی از خرمن پر محصول علوم آل محمد (ص) به ویژه فقه جعفری شد که تا هنگام شهادت ادامه داشت.

شهید رضایی برای دفاع از اسلام وقرآن لباس رزم پوشید وبه عنوان رزمنده ومبلغ راهی جبهه های حق علیه باطل شد و  در روزهای جهاد دست از تحصیل نکشید و هر بار که به مرخصی می آمد دروس عقب افتاده را جبران می کرد و با این عمل نه از قافله جهاد عقب می ماند ونه از قافله درس وتحصیل.

شهید رضایی که به لباس روحانیت ملبس شده بود برای شرکت در عملیات کربلای ۲ لباس رزم هم پوشید تا برای تبلیغ در ماه محرم راهی جبهه ها شود و وی که نتوانسته بود در عملیات آزاد سازی مهران  شرکت نماید برای جبران وتلافی آن تلاش خود را مضاعف کرد وهمانند دفعات قبل وبه امید پیروزی قدم در میدان کارزار گذاشت.

سرانجام این  سرباز امام زمان (عج) بعد از ۹ ماه حضور در جبهه ها، دهم شهریور ۱۳۶۵ در منطقه حاج عمران به فیض شهادت نایل آمد و پیکر پاکش بعد از تشییع با شکوه در گلزار شهدای قزوین در کنار همرزمان شهیدش به خاک سپرده شد.

وصیت نامه شهید رضایی:

شهید محمد رضا حسن رضایی در وصیت نامه  خود می نویسد.

«  امت بیدار و هوشیار و ملت قهرمان ایران و مسلمین بیدار جهان! من افتخار می‌کنم که برای خدا و اسلام و برای اطاعت کردن و لبیک گفتن به فرمان حضرت امام و دفاع از حریم میهن اسلامی، به جبهه رفتم و به فیض شهادت رسیدم و این را هم عرض می‌کنم که بنا به گفته‌ قرآن کریم، «شهدا را مرده مپندارید؛ چون آنها زنده‌اند و نزد خداوند (عز و جل) روزی می‌خورند» و همچنین لازم دانستم بنا بر وظیفه ـ اگر چه شما ملت عزیز، سرور و بزرگ حقیر هستید.

لذا برای دفاع، هیچ موقع و در هیچ زمان و مکان و هیچ شرایطی از یاد خداوند و حضرت ولی عصر (عج) غافل نباشید و از رهبر عزیزمان حضرت امام امت، جدا نشوید که  جدا شدن از امام ـ حتی به قدر یک لحظه ـ جدا شدن از خدا و امام زمان (عج) و جدا شدن از اسلام است و در آخر جدا شدن از «ولایت فقیه» است؛ لذا از شما خواهشمندم که از رهبر عزیزمان و نور دیده‌ی همه‌ مسلمین ـ حتی به قدر یک لحظه ـ جدا نشوید. 

از خواهران و برادران گرامی ام می‌خواهم که شئونات اسلامی را با حفظ حجاب و غیره رعایت کنند و بر وقار جامعه‌ مسلمین بیافزایند و با حضور هر چه با شکوه‌تر در جبهه، هم خدا و هم حضرت ولی عصر (عج) و هم قلب مبارک و عزیز رهبرمان را شاد و کار جنگ را یکسره کنند و کسانی هم که نمی‌توانند در جبهه حضور به هم رسانند و همچنین خواهران و غیره، در پشت جبهه با کمک‌های نقدی و جنسی خود، آنها را یاری دهند.