به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه»، دکتر طرقی، عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی، در کارگاه روش ارزیابی مقالات علمی که با حضور اساتید و طلاب سطوح عالی جامعه المصطفی برگزار شد، ضمن ارائه تعاریفی از بایسته های مقالات علمی، مقاله را نوشته فشرده و گزارشی از یک تحقیق دانست و اذعان داشت: مقالات را می توان در دو گروه علمی و غیر علمی تقسیم بندی نمود.
وی با بیان این که ارزیابی فرایندی است که یک عالم بر اساس معیارهای استاندارد عدد نسبت به صفت یا ویژگی تخصیص می دهد، اظهارداشت: در ارزیابی مقالات نخستین گام اندازه گیری و پس از آن مرحله داوری است.
عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی سپس به ملاک های اندازه گیری مقاله اشاره نمود و اذعان داشت: ملاک ها که از آن به ویژگی ها، صفات و اعراض پدیده یاد می شود، پایه ارزیابی مقاله های علمی است.
ارائه دهنده کارگاه روش ارزیابی مقالات علمی، ملاک ها را ویژگی و صفات پدیده مورد ارزیابی دانست و ابراز داشت: شناخت ملاک ها و صفات مهمترین مولفه ای است که پیش از ارزیابی باید مورد توجه اساتید و ارزیابان بوده، محور ارزیابی ایشان قرار گیرد.
دکتر طرقی نشانگرها یا علائم ملاک را از دیگر مباحث مرتبط با ارزیابی دانست و یادآور شد: ملاک ها حالت کلی دارند و در مقالات علمی باید گزارشی از ادبیات پژوهش وجود داشته باشد که از علائم آن می توان به ارائه، توصیف، نقد و جمع بندی پیشینه های تحقیق اشاره نمود.
وی نشانگرها و علائم را مشخصه های در نظر گرفته شده، برای ملاک دانست و یادآور شد: استاندارد نشان دهنده مطلوبیت اندازه شی یا پدیده مورد مطالعه یا مورد ارزیابی است؛ به نوعی استاندارد نشان می دهد چه اندازه ملاک مورد نظر برای وضعیت شناسی مطلوب کفایت می کند.
عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی در بخش دیگری از این کارگاه ضمن اشاره به ویژگی های ارزیاب مقالات علمی، تسلط علمی نسبت به موضوع مقاله را نخستین بایسته ارزیاب عنوان کرد و اذعان داشت: شناخت موضوع، تعاریف، متد و روش، مبانی، اصطلاحات، آثار، منابع و صاحب نظران اصلی علم، از مهمترین ملزومات تسلط یافتگی ارزیاب به شمار می رود.
وی انصاف یا دقت در انتخاب ملاک ها، تشخیص حد و اندازه ها و نیز توجه به استاندارد ها را از دیگر ویژگی های بایسته ارزیاب دانست و تصریح کرد: انصاف همان بی طرفی به مواضع شخصی و تمرکز و توجه به معیارها و ویژگی های مقاله در ارائه نمره ارزیابی است.
دکتر طرقی در بخش دیگری ویژگی های مقاله علمی پژوهشی را مورد توجه قرار داد و یادآور شد: زبان نوشتاری مقاله علمی، عالمانه است و در آن تا جایی که امکان دارد باید از اصطلاحات تخصصی موضوع یا رشته علمی صحبت کرد.
