به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین علی شیرازی در یادداشتی آورده است: رهبر عالیقدر و حکیم انقلاب اسلامی ، حضرت امام خامنه ای در روز دوشنبه ۱ فروردین ۱۴۰۱ فرمودند : گاهی انسان تنازع هایی مشاهده می کند بین آحاد ملت یا بین بعضی مسئولین با یکدیگر یا بین مسئولین و آحاد ملت ، غالبا پوچ .
تنازع ؛ یعنی خصومت کردن ، اختلاف کردن ، دعوا کردن .
این خصومت و اختلاف، بین چند گروه تعریف می شود :
۱. بین مردم با یکدیگر؛
آحاد مردم ، زن و مرد و کوچک و بزرگ و کارمند و کشاورز و کارگر و مهندس و دکتر و روحانی و صنعت گر و بازرگان و تاجر و بازاری و دانشجو ، با هم دعوا و تنازع دارند.
۲. بین مسئولین با یکدیگر؛
برخی از مسئولین ، با هم خصومت و اختلاف دارند . از مسئولین قوای سه گانه ، وزارت خانه ها ، نیروهای نظامی و انتظامی و نهادها و ارگان ها . این اختلافات می تواند در راس باشد ، می تواند در سطح مسئولین درجه دوم و سوم باشد .
۳. بین مسئولین با مردم ؛
مسئول با مردم اختلاف دارد . توجه ندارد که مردم ولی نعمت اویند . مردم او را سر کار آوردند . مقبولیت او به واسطه حمایت همین مردم است .
۴. بین مردم و مسئولین .
مردم توجه ندارند که این مسئول را خودشان به قدرت رساندند . با حمایت خود آن ها می تواند کار و پیشرفت کند . تنازع مردم با مسئولین ، پایه های نظام دینی را سست و تضعیف می کند ؛ و این به ضرر خود مردم است . مشکلات جامعه در پرتو حمایت مردم از مسئولین حل می شود .
رهبر همام و بزرگوار و عارف انقلاب اسلامی می فرمایند ، غالب این تنازع ها پوچ و بیهوده است .
ایشان در ادامه می افزایند : غالبا برخاسته از تخیلات و توهمات و در مواردی از بی تقوایی .
تخیل ؛ شکل دادن و تجسم مجازی یک موضوع در ذهن است ، که در حال حاضر وجود خارجی ندارد و قابل دیدن و لمس کردن نیست .
توهم نیز درک نادرست و غیر واقعی از اتفاقات و رویدادهای پیرامونی است .
تخیلات ، وسوسه ها و توهمات سبب می شود که نفس ، اطمینان و ثبات خود را از دست بدهد و متزلزل گردد و دچار شک و تردید شود .
از پیامد های تخیل و توهم برای انسان :
۱. تقویت صفات رذیله است ؛
۲. آلوده شدن انسان به گناه است ؛
۳. سیاه شدن قلب انسان است ؛
۴. تباه شدن دنیا و آخرت انسان است .
ریشه تنازع و اختلاف ، تخیلات و توهمات است . ریشه همه خصومت ها و ناهنجاری ها در بی تقوایی و عدم پرهیز از گناه است .
خداوند کریم و رحیم ، در آیات ۵۲ و ۵۳ سوره مومنون می فرماید : البته این امت شما ، امت واحدی است ، و من پروردگار شمایم ؛ پس ، تقوا پیشه کنید . اما مردم ، کارشان را در میان خود ، به پراکندگی کشاندند ، هر گروهی به راهی رفتند ، و هر حزب و دسته ای به آنچه نزدشان بود ، دل خوش کردند .
اگر بی تقوایی نمی کردند ، که کارشان به پراکندگی ، تفرقه و تشتت کشیده نمی شد .
از دیدگاه الهی ، تمام ملت ها در حقیقت یک امت واحده هستند ؛ چون :
۱. اصول دعوت همه انبیاء و اولیای الهی یکی است ؛
۲. نیازهای فطری و روحی و جسمی همه مردم یکی است ؛
۳. خالق و خدای همه انسان ها یکی است ؛
شایسته است انسان در مسیر دعوت پیامبران و امامان و رهبران دینی و ولی فقیه گام بردارد . از خود خواهی و خودمحوری پرهیز کند . از هوای نفس دوری کند . از خداوند پروا نماید و تقوا پیشه کند ، تا دچار اختلاف و تفرقه و تنازع نگردد .
رهبر حکیم و عارف انقلاب اسلامی در ادامه می فرمایند : امام ( ره ) غالبا در آن دوره دهه شصت که خب اختلافات زیادی هم بین مسئولین وجود داشت ، ایشان در سخنرانی ها ، تقریبا همیشه تکرار می کردند که این اختلافات ناشی از حب نفس و هوای نفس است ؛ واقعا همین جور است .
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران ، حکیم متاله ، حضرت امام خمینی ( ره ) در تاریخ ۱۴ فروردین ۱۳۶۱ فرمودند : این که در روایات ما هست که حب الدنیا راس کل خطیئه ، این یک واقعیتی است و اساس حب دنیا هم ، ریشه حب دنیا هم ، حب نفس است که آن هم حب دنیاست . تمام فسادهایی که در بشریت پیدا شده است ، از اولی که بشریت تحقق پیدا کرده است تا کنون و تا آخر ، منشاش همین حب نفس است . از حب نفس است که حب به جاه ، حب به مقام ، حب به مال و حب به همه انگیزه های شهوانی پیدا می شود .
ایشان در تاریخ ۲۸ تیر ۱۳۶۲ فرمودند : اختلاف ، ریشه اش از حب نفس است ... ریشه همان ریشه شیطانی است که آن حب نفس انسان است ... انسان گول نفس اماره خودش را می خورد و گول شیطان را می خورد .
از نگاه بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران ، بالاتربن گرفتاری انسان ، حب نفس است . حب نفس ، در نقطه مقابل حب خداوند است .
با همین نگاه رهبر کبیر انقلاب اسلامی ، حضرت امام خمینی ( ره ) در شهریور ۱۳۴۴ در مسجد شیخ انصاری نجف فرمودند : این حب نفس ، این حب جاه ، این حب مسند ؛ این ها دین را از بین می برد . یک قدری فکر کنید که این حب را از دلتان بیرون بکنید .
رهبر بزرگوار ، شایسته و عزیز انقلاب اسلامی ، حضرت امام خامنه ای هم در تاریخ ا فروردین ۱۴۰۱ فرمودند : خیلی از این مناقشه ها و از این تنازع ها ، ناشی از حب به نفس و بی ملاحظه گی و بی تقوایی و مانند این ها است ؛ این ها را باید کنار بگذاریم .
به جای اختلاف و مناقشه و خصومت و تنازع ، باید به سراغ همدلی و هم افزایی برویم .
حضرت امام خامنه ای در همان سخنرانی می فرمایند : امروز ما بیش از همیشه احتیاج داریم به همدلی ، به هم افزایی ؛ همدلی و هم افزایی میان ملت عزیزمان ، اتحاد و اتفاق کلمه . هم چنین احتیاج داریم به هم افزایی و همدلی روز افزون مسئولان کشور ؛ باید به هم کمک کنند ... ملت هم با مسئولان کشور به معنای واقعی کلمه همدلی داشته باشد ، از آن ها حمایت کند و کمک کند .
همدلی ، قدرت درک و فهم انسان ها نسبت به افکار ، دیدگاه ها و احساسات دیگران ، و استفاده از این دانسته ها برای مدیریت اقدامات در کشور است .
اتحاد به معنای یکی شدن است .
وحدت ، بر گرد محورهای اصولی گرد آمدن است .
اتفاق به معنای با هم بودن و اجماع است .
اتفاق کلمه ، وحدت در فکر و اندیشه و آرمان ها را به منصه ظهور می رساند .
حکیم عارف و عالم عامل ، حضرت امام خامنه ای در تاریخ ۴ اردیبهشت ۱۳۸۷ فرمودند : این کشور با اتحاد مسئولین ، با همدلی مسئولین ، با همدلی ملت با مسئولین ، با اتحاد عظیم ملت ایران پیش خواهد رفت .
ایشان با همین نگاه ، در تاریخ ۱۴ بهمن ۱۳۹۰ فرمودند : بین مسئولین باید اتحاد و همدلی باشد . سه قوه و دیگران باید با هم همدل باشند ، همگام باشند ، همدست باشند ؛ ولو یک جاهایی اختلاف نظرهایی دارند . اختلاف نظر اشکال ندارد ، اما بایستی در جهت گیری های نظام و کشور و انقلاب ، پشت به پشت یکدیگر بدهند ، دست یکدیگر را محکم بفشرند و به پیش بروند ؛ هم این ها ، هم مردم با هم ، هم مردم با مسئولین . این اتحاد و همدلی ، علاج قطعی بسیاری از مشکلاتی است که در کشور وجود دارد .
رهبر بزرگوار و عزیز انقلاب اسلامی در تاریخ ۲۷ فروردین ۱۳۷۷ فرمودند : ممکن است سلایق ، اختلاف داشته باشد ؛ مذاق ها اختلاف داشته باشد . مساله مذاق و سلیقه ، غیر از دل و جهت و راه و جهت گیری کلی است . در این جهت گیری کلی "واعتصموا بحبل الله جمیعا " اعتصام به حبل الله ، باید با اجتماع باشد ، باید با هم اعتصام کنند .
حضرت امام خامنه ای در تاریخ ۱۵ آبان ۱۳۸۳ فرمودند : دشمن از وحدت ملی ما ناراضی است ؛ می خواهد این وحدت ملی را از بین ببرد . دشمن از این که در سطوح بالای کشور ، مسئولان کشور در مسائل اساسی یک نظر و یک عقیده داشته باشند ، به شدت ناراحت است .
ایشان در تاریخ ۲۴ خرداد ۱۳۶۸ فرمودند : در جمهوری اسلامی ، همدستی و همدلی ، برای مسئولان یک اصل است . این وحدت و یکپارچگی را واقعا یک اصل بدانیم و برای آن سرمایه گذاری کنیم و از اختلاف بگذریم .
رهبر حکیم ، مخلص و زاهد انقلاب اسلامی در تاریخ ۲۵ تیر ۱۳۶۹ فرمودند : یکپارچگی و اتحاد ، به مسئولان و متصدیان امور امکان خواهد داد که وظایف و بارهای سنگینی که بر دوششان است ، با جرات و قدرت بیشتر حمل کنند و گره مشکلاتی که ما از گذشته های دور و از سال های طولانی غلبه و سلطه طاغوت بر این کشور وارث آن ها هستیم ، باز نمایند .
معظم له در تاریخ ۱۸ مهر ۱۳۸۵ فرمودند : یکی از چیزهایی که حرکت کشور را کند می کند ، تفرقه ، اختلاف و دست به گریبان شدن است .
ایشان در تاریخ ۴ اردیبهشت ۱۳۸۷ فرمودند : کشور با اتحاد پیش خواهد رفت ؛ با دعوا و تفرقه و دودستگی پیش نمی رود .
با همین نگاه است که آن اندیشمند سترگ و حکیم آگاه و بصیر در تاریخ ۱ اسفند ۱۳۶۹ می فرمایند : نباید اجازه بدهیم که دست هایی ، یا از روی عناد و غرض و یا از روی جهالت ، در یکپارچگی ملت تفرقه ایجاد کنند و مردم را به دسته جات تقسیم نمایند و اهوای آنان را با یکدیگر متقابل و متضاد بکنند . این راه هایی دارد ... بیشتر با محبت و جلب قلوب و جذب باید این مقصود را عملی کرد .
رهبر خردمند و دانشمند انقلاب اسلامی در صفحه ۳۰۴ کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن می آورند : من روایتی دیدم از امام ( ع ) که می گوید : المومن اخو المومن لابیه و امه ؛ مومن ، برادر پدر مادری مومن است .
ایشان معتقدند :
۱. خویشاوندی نسبی و سببی ، خویشاوندی مربوط به خون ، از نظر اسلام درجه دوم است ؛
۲. خویشاوندی فکری درجه اول است .
اگر مردم نسبت به یکدیگر ، چنین نگاهی داشته باشند ، کمتر دچار اختلاف و تفرقه و تنازع می شوند و بیشتر به هم محبت می کنند و دل آنان به هم نزدیک تر می گردد .
اگر ما ولایت را قبول داشته باشیم ، کمال همبستگی و اتصال و ارتباط و اتحاد صفوف و فشردگی هر چه بیشتر آحاد و جناح های گوناگون را در جامعه تامین می کنیم و هیچ گونه تفرقه و اختلاف و نزاعی را در امت اسلامی نمی بینیم.
تفرقه را هوای نفس و شیطان ترغیب می کنند . خدا و اولیای خدا به وحدت و یکپارچگی دعوت می کنند . بر همه ماست که حرف خدا را و ولی خدا را برگزینیم و اتحاد ملی را تقویت کنیم و ثمرات و میوه های درخت وحدت را بچینیم و در دنیا سعادتمند شویم و آخرتمان نیز آباد و پر رونق گردد.
