به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از ارومیه، رقیه عبدلی شب گذشته در شام شهادت امام جواد (ع) که در مسجد حضرت ابوالفضل (ع) شاهین دژ برگزار شد، اظهار داشت: امام جواد(ع) در روایتی می‌فرمایند: «لَا تَکُنْ وَلِیّاً لِلَّهِ فِی الْعَلَانِیَةِ عَدُوّاً لَهُ فِی السِّرِّ.»، آشکارا دوست خدا و در خفا دشمن الهی نباشید، در بین رذائلی که انسان به آن مبتلا می‌شود و در معارف ما حتی بیش از کفر نسبت به آن نکوهش شده، مسأله نفاق است که از آن به دورویی تعبیر می‌کنیم.

وی افزود: نفاق گاهی در ارتباط با مخلوق است، مثلاً کسی روابطی منافقانه با افراد داشته باشد و علنی اظهار دوستی ولی از آن ‌طرف در خفاء دشمنی کند، امّا گاهی نفاق با خالق است، نه با مخلوق، البتّه با خالقش برای بهره ‌کشی از مخلوق منافقانه عمل می‌کند.

مدیر مدرسه علمیه الزهرا(س) شاهین دژ تصریح کرد: امام جواد(ع) مظهر مبارزه با نفاق و دورویی بودند، با ریاکاری‌های خلفای وقت مبارزه کردند و صدمه‌ای که نفاق و ریاکاری به جامعه اسلامی وارد می‌کند بیشتر و بزرگتر از صدماتی هست که کفر می‌زند، دلیل روشن آن در قرآن موجود است که در قرآن کلمات منافق، منافقین و منافقات به صورت جداگانه آمده اما در این کتاب الهی کلمه کافرات نداریم و لذا انسان باید خیلی مراقب باشد تا در جامعه از نظر دینی، بیش از آنچه که هست، خودش را جلوه ندهد.

عبدلی خاطرنشان کرد: امام جواد(ع) مظهر مبارزه‌ با باطلی که نقاب نفاق و ریاکاری به خود گرفته بود، بودند و مبارزه تاریخی حضرت با مامونی که در عمل سعی می کرد خود را دوستدار حکمت و دین نشان دهد، اما در عمل یکی از خلفای شقی بنی عباس بود، نسبت به دیگر ائمه سخت‌تر بود.

وی با بیان این که امام جواد (ع) نماد مقاومت در برابر طاغوت هستند، اضافه کرد: امام جواد(ع) هرگز از مبارزه با حکومت ظالم و طاغوت عصر خود کوتاه نیامد و در جلسات مناظره و علمی که مامون با هدف شکست امام جواد(ع) ترتیب می‌داد، توانستند نبوغ علمی خود را به نمایش بگذارند و تحیر و حیرت حاضرین را بر انگیزند.

مدیر مدرسه علمیه الزهرا (س) شاهین دژ خاطرنشان کرد: یکی از سختی‌های مبارزه امام جواد با مامون این بود که مأمون گاهی در مقابل امام رضا(ع) و امام جواد(ع) رفتارهایی از خود نشان می‌داد که در آن عصر از یک شیعه نیز کمتر دیده می‌شد و دعوت امام رضا (ع) به مرو و جریان ولایتعهدی، اقرار به حقانیت اهل بیت و امام علی(ع) نسبت به دیگر خلفا و مجالس مناظره‌ای برای امام رضا(ع) و امام جواد که با نیت خبیثانه‌ای بود اما اینگونه وانمود می‌کرد که قصد خیر دارد، از جمله این رفتارهای منافقانه مأمون بود.

وی ادامه داد: مأمون، در دوران امام رضا(ع) و امام جواد(ع) تلاش می‌کرد خود را پایبند به ظواهر شریعت و دین نشان دهد و از این روی از شرب خمر علنی دوری می‌کرد و خود را نسبت به اهل بیت(ع) انسانی متواضع و مودب نشان می‌داد و این همان سیاست مزورانه‌ای است که امروز هم می‌بینیم گاهی حکومت‌های جور و ظلم و برخی افراد برای پیشبرد اهداف خود به کار می‌گیرند.

عبدلی خاطرنشان کرد: مأمون برای مقابله با امام جواد(ع) راه‌های متعددی را برگزید که از جمله آن‌ها می‌توان به گماردن جاسوس در منزل امام جواد(ع) در قالب خدام و اصحاب حضرت اشاره کرد و مأمون برای این که بتواند امام را کنترل کند، دخترش ام الفضل را به عقد امام جواد(ع) در آورد و این گونه وانمود می‌کرد که من به لحاظ فضلی که در امام تقی(ع) سراغ دارم، می‌خواهم ام‌الفضل را به او تزویج کنم.

وی اضافه کرد: امام جواد(ع) با خلیفه‌ زیرک، ریاکار، مزور و مقدس مأبی روبرو  بودند و این امر مبارزه حضرت را خیلی سخت می‌کرد و امام مجبور بودند برای مبارزه از روش‌های متعددی استفاده کنند که هم چهره پلید مامون را آشکار سازند و هم نقشه‌های او علیه شیعه را خنثی کنند.

مدیر مدرسه علمیه الزهرا(س) شاهین دژ تأکید کرد: یکی از مهم‌ترین محورهای مبارزه امام جواد(ع) با مأمون، مبارزه علمی بود و مناظراتی که مأمون با هدف تخریب امام راه اندازی کرده بود، حضرت به زیبایی توانستند مناظرات را به نفع خود به پایان رساندند.

وی عنوان کرد: تقویت جریان وکالت و کار تشکیلاتی که از زمان امام صادق(ع) راه‌اندازی شده بود، از دیگر روش‌های مبارزاتی امام جواد(ع) بود که در اقصی نقاط ممالک اسلامی توانستند این شبکه وکالت را ارتقا داده و تقویت کنند و در آن عصر شیعه به اوج اقتدار خود رسید.

عبدلی افزود: تربیت شاگردانی نظیر علی بن مهزیار اهوازی و ابن ابی نصر بزنطی از دیگر روش‌های مبارزاتی امام بود که حضرت اصول و مبانی صحیح عقلی و نقلی را در اختیار آنان گذاشت و بدان‌ها یاد داد و آن‌ها توانستند در ممالک اسلامی از شیعه و اسلام دفاع کنند و مقابل تحریفات بنی عباس بایستند.

وی گفت: حرکت فرهنگی و سیاسی امام جواد(ع) موجب شد شیعه روز به روز قدرت بگیرد و همین امر موجب شد بنی عباس شهادت امام را در کمترین سن، یعنی در سن ۲۵ سالگی به شهادت برساند.