خبرگزاری حوزه | صحبت از قهرمان این روزهاست؛ قهرمانی که خادم حرم است، جوانی که بی اعتنا به فراخوان های رسانه ای و ضد محرمی، خدمت به اهل بیت (ع) را برگزیده و خاک پای زائران حرم احمد بن موسی (ع) را توتیای چشم کرده.

او که هتک حرمت حرم و ترس همنوعان خود را برنمی تابد و با دعای صاحب حرم یاری می شود و می شود قهرمان.

اینجاست که به چشم امداد غیبی خاندان کرم را نسبت به محبانشان می بینیم، خاندان نور و کرمی که نور وجودشان چشم معاندان را کور میکند.

تکریم و تواضع و احترام و ادب او در مقابل مقام مادر، بوسه بر پیشانی مادر و... است که میشود دعای خیر مادر که بدرقه راهش شد.

و نون حلال پدری که در نانوایی شاطری میکند و برکت این نون حلال سبب ساز نورانیت قلبش می شود؛ چنانکه امیرالمومنین (ع) می فرمایند: «ضِیاءُ القَلبِ مِن أَکْلِ الحَلالِ؛ صفا و نورانیت قلب نتیجه لقمه حلال است».

پس قهرمانی او اتفاقی نیست.

خادمی اهل بیت، نون حلال پدر، دعای خیر مادر، همه و همه مقدمه عزت و بها گرفتن اوست.

قهرمانی نوش جانت مدافع حریم آل الله.

سمانه اسفندیاری دولابی