به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران، خانم طباطبایی در صد و ششمین پیش نشست علمی کنگره بین المللی علامه طباطبایی با موضوع «بررسی اندیشه های عرفانی علامه طباطبایی و جایگاه روایات در تفسیر المیزان» که در محل مدرسه علمیه بانو امین تهران برگزار شد، با اشاره به جایگاه روایت در تفسیر علامه طباطبایی و شبهاتی که پیرامون این مسئله مطرح شده است، اظهار داشت: در این زمینه ابتدا باید قدمت دانش تفسیر را مورد بررسی قرار دهیم. در واقع می توان گفت قدمت دانش تفسیر به قدمت نزول آیات قرآن کریم برمی گردد.
وی افزود: متقدمینی که در محضر حضرت رسول صلی الله و آله و سلم بودند با مراجعه به ایشان ابهامات و گره‌هایی که در فهم قرآن پیش می آمد را برطرف می کردند ولی بعدها بدلیل عدم دسترسی به امام معصوم(ع) و با توجه به تحریف های گوناگون و تفاسیر نابجایی که در این باره مطرح شد، زمینه پرداختن به تفاسیر اصیل توسط علمای دین مطرح گردید و علامه طباطبایی نیز با توجه به اینکه یکی از مفسران مطرح در این زمینه بودند، تفسیر المیزان ایشان مورد توجه قرار گرفت.
استاد دانشگاه در ادامه به بررسی جایگاه روایت در تفسیر علامه طباطبایی پرداخت و بیان داشت: بیش از یک ششم روایات موجود در تفسیر علامه روایاتی است که در ذیل آیات به جهت فهم بیشتر آیات مطرح گردیده است اما نکته ای که علامه درباره معنای تفسیر مطرح می‌کنند روشنگری در زمینه فهم آیات بر اساس اراده الهی است. به عبارت دیگر تفسیر در واقع ایجاد زمینه ای است از کلام الهی و بر اساس اراده استعمالی خداوند متعال.
وی ادامه داد: در نزد علامه روایات از جایگاه و نگرش ویژه ای برخوردار می باشد ایشان معتقدند خداوند در تمامی سوره ها یک وحدت موضوعی را مد نظر داشتند و تمامی سوره ها بر اساس وحدت در کنار هم قرار گرفته اند. علامه معتقد است تمام آیات از یک روح و انسجام ویژه ای برخوردار است و این انسجام باعث می شود مفاهیم و معارف یک سوره را بتوان در سوره های دیگر نیز مورد استفاده قرار داد.
طباطبایی خاطرنشان کرد: در نگاه علامه، یک مفسر نیاز به پیش مطالعه درباره روایات دارد تا بتواند از یک مبنای کلی در تفسیر سوره ها برخوردار شود. از منظر ایشان قرآن تبیان، نور و روشنگر است و بهره گیری از روایات در کنار آیات هیچ گونه تعارضی را به وجود نمی آورد. ۳۱۳/۴۲
