خبرگزاری حوزه - دعای روز هفدهم ماه مبارک رمضان «اللّٰهُمَّ اهْدِنِی فِیهِ لِصالِحِ الْأَعْمالِ خدایا، مرا در این ماه به‌سوی کارهای شایسته هدایت فرما»

خیر از تو نشأت می‌گیرد و هر آن‌کس که مسیر خیر و صلاح را می‌پیماید به توفیق توست و تو خود در کتابت فرمودی؛ یهدی من یشاء؛ هر آن کس را که بخواهی هدایت می‌فرمایی
و یقینا این جبر نیست، بلکه هدایت خاص است. خداوند از سر احسان همه بندگان را به وسیله نشانه‌های خویش، انبیا و اوصیا و علما و عقلی که به او ارزانی داده‌است هدایت عام فرموده و بدین وسیله حجت بر همه آدمیان تمام است...
اما بعضی از افراد را از فضل و لطف خاص خویش بهرمند می‌نماید و آنها را در مسیر هدایت قرار می‌دهد و یا با سرعت بیشتری به سمت کمال و سعادت راهنمایی می‌نماید...
این توفیق نصیب کسانی خواهد شد که از هدایت عام الهی به درستی استفاده کرده‌اند و بهاء دست‌یافتن به هدایت خاص را با تلاش و انجام واجبات و ترک محرمات به اندازه توانشان پرداخته‌اند، پس خداوند هدایت خاص خویش را به آنها هدیه می‌دهد...
در مورد آیه یضل من یشاء نیز همین مسئله صدق می‌کند... خداوند هر که را بخواهد گمراه میکند، نه بدین معناست که جبراً او گمراه شود، بلکه چون از هدایت عام الهی استفاده نکرده‌است و برای رسیدن به سعادت تلاش ننموده و حتی برعکس، از نسیم رحمت الهی روی برگردانده، خداوند او را تنبیه می‌کند و در حقیقت او را به خودش وامیگذارد و هر آن کس را که خداوند رها نماید، ناگزیر سراشیبی سقوط ابدی را طی خواهد کرد.

«وَاقْضِ لِی فِیهِ الْحَوائِجَ وَالْآمالَ
و در این ماه حاجت‌ها و آرزوهایم را برآورده بفرما»

ای پروردگار من، در این ماه که درهای رحمتت را به روی بندگان گشوده‌ای و بار عام داده‌ای، اگر دعایم را مستجاب نکنی و حوائجم را برآورده‌ نفرمایی، من خود را گدای کاهلی می‌دانم و خویش را سرزنش خواهم کرد که؛ گر گدا کاهل بود/ تقصیر صاحب‌خانه چیست؟
آیه‌ای از قرآنت مدام مرا به سوی تو فرا می‌خواند، و امیدم را به رحمت واسعه‌ات صدچندان میکند؛ ادعونی استجب لکم
تو خود فرمودی که بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را...
وعده تو حق است و من با یقین به استجابت دعاهایم و خوش گمانی بی‌حد و حصر بر الطافت یارب یارب سر میدهم
که حضرت رضا علیه‌السلام فرمودند:
اَحسِنِ الظَّنَّ بِاللّه‌ِ فَاِنَّ اللّه‌َ عَزَّوَجَلَّ یَقولُ: اَنا عِندَ ظَنِّ عَبدیَ المُؤمِنِ بی، اِن خَیرا فَخَیرا وَ اِن شَرّا فَشَرّا. اصول کافی
به خداوند خوش گمان‌باشید، چرا که خداوند فرموده‌است؛ من نزد ظن بنده مومن خویشم، اگر به من گمان نیک داشته باشد، پس کارش نیک می‌شود و اگر گمان شر داشته‌باشد پس کارش بد می‌شود...
من یقین داریم همین که اذن دادی حاجتم را از تو بخواهم، پس حاجتم را مستجاب می‌فرمایی و مرا به مرادم می‌رسانی...
که امیرالمؤمنین علیه‌السلام فرمودند:
ما کان الله لیفتح باب الدعاء و یغلق علیه باب الاجابه؛ نمی‌شود که خداوند در دعا را باز کند اما در اجابت را ببندد

«یَا مَنْ لا یَحْتاجُ إِلَی التَّفْسِیرِ وَالسُّؤالِ
ای آن‌که نیاز به بیان شرح حال و پرسش از مشکلات ندارد»

تو آن طبیبی هستی، که محتاج بیان درد توسط بیمار نیست
و تو آن حکیمی هستی، که محتاج بیان مشکل توسط فرد نیست
و تو آن کریمی هستی، که محتاج درخواست حاجت توسط فقیر نیست

احوال همه تو را ست معلوم
هم قصهٔ نانموده دانی
هم نامهٔ نانوشته خوانی

«یَا عالِماً بِما فِی صُدُورِ الْعالَمِینَ
ای آنکه آگاهی به آنچه در سینه جهانیان است»

بر تو پنهان نیست، حال آشفته من...
و بر تو نهان نیست، غم‌های نهان من...
تو خوب می‌دانی آنچه را که من بدان محتاجم و تو بهتر از من میدانی که من به چه محتاجم...
و تو خود فرمودی از رگ گردن به بندگانت نزدیکتری و خوب میدانی که در ذهن و دل بندگانت چه می‌گذرد، چرا که تو خالق انسانی...
وَلَقَدْخَلَقْنَاالْإِنْسَانَ‌وَنَعْلَمُ‌مَاتُوَسْوِسُ‌بِهِ‌نَفْسُهُ وَنَحْنُ‌أَقْرَبُ‌إِلَیْهِ‌مِنْ‌حَبْلِ‌الْوَرِیدِ. سوره ق ۱۶

«صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِینَ
بر محمّد و خاندان پاکش درود فرست»

خوشا به حال آنکه مهر شما در سینه دارد، چون قطره‌ای که به وسیله رودخانه مودت آل محمد به اقیانوس بی‌کران الهی می‌پیوندد
ما با شما صاحب گنج‌های بی‌نهایت عالمیم...
بی‌گمان راه سعادت و مسیر روشن استجابت دعا شمایید...
آری، توسل به محمد و آل محمد، شمشیر برنده‌ای برای رهایی از بندهای هر بلایی‌ست و ویزایی معتبر برای رسیدن به هر حاجتی.

امام صادق علیه‌السلام: هر کس به سوی خدای متعال حاجتی دارد در آغاز بر محمد و آل محمد علیهم‌السلام صلوات بفرستد بعد حاجت خود را بخواهد و با یک صلوات دیگر آن را ختم نماید(تا حاجتش برآورده شود). وسائل الشیعه

محمدصادق‌ناطقی