به گزارش مرکزخبرحوزه، به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه فرهنگ واندیشه اسلامی(دفترقم)، حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه، با اعلام این خبر،گفت: علامه ابوالحسن شعرانی شخصیتی جامع‌الاطراف و مسلط به مباحث فلسفی، قرآنی، زبان‌شناختی، کلامی به ویژه هیأت و نجوم بود.

مدیر گروه فلسفه و عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی خاطرنشان کرد: تاکنون بیش از بیست مقاله علمی، پژوهشی در خصوص آرا و نظرات علامه شعرانی گردآوری شده و بزودی در 800 صفحه از سوی این پژوهشگاه منتشر خواهد شد.

شایان ذکر است،  میرزا ابوالحسن شعرانی در سال 1320 هجری قمری در تهران و درخانواده‌ای روحانی و دانش پرور به دنیا آمد. سواد قرآنی را نزد پدر عالمش، شیخ محمد تهرانی آموخت و بعدها وارد مدرسه مروی تهران شد و به تحصیل پرداخت. ادبیات عرب، فارسی، منطق، فقه، اصول، فلسفه و ریاضیات را آموخت و آیت‌الله میرزا مهدی آشتیانی و حکیم محقق میرزا محمود قمی از معروف‌ترین اساتید وی در حوزه علمیه تهران بودند.

میرزا ابوالحسن شعرانی، در دوره جوانی که حوزه علمیه قم تازه تأسیس ‍شده بود، سفری به آن دیار کرد و در محضر اساتیدی مانند آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری و حاج شیخ عبدالنبی نوری به ادامه تحصیل پرداخت و پس از سالها تحصیل در حوزه قم، آهنگ حوزه کهن و پرخاطره نجف اشرف کرد و مدت‌ها در آنجا موفق به بهره‌گیری از محضر اساتید بزرگی همچون سید ابوتراب خوانساری شد.

وی در مدت عمر پر برکت خویش آثار گرانبهایی را در حوزه‌های مختلف تفسیر و علوم قرآن، حدیث و روایات، فقه و اصول، فلسفه و کلام، هیأت و نجوم و تاریخ تألیف و شاگردانی فرزانه، حکیم و فقیهی همچون آیت‌الله میرزا هاشم آملی، آیت‌الله شیخ عبدالله جوادی آملی، آیت‌الله شیخ حسن حسن زاده آملی، استاد شیخ محمد حسن احمد فقیه یزدی، علی اکبر غفاری و علامه میرجلال‌الدین محدث اُرموی را تربیت کرد.

علامه میرزا ابوالحسن شعرانی در اواخر عمر دچار ضعف و بیماری قلب و ریه شد و سرانجام پس از هفتاد و سه سال زندگی پرافتخار، در شب یکشنبه، هفتم شوال 1393 برابر با 12 آبان ماه 1352 جان به جان آفرین تسلیم و پیکرش در جوار ملکوتی حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، روبروی باغ طوطی به خاک سپرده شد.