خبرگزاری «حوزه»، این بیان قاطعانه حضرت امام (ره) پس از شهادت یاران انقلابی اش گرچه بیشتر ناظر به ملت ما بود اما کیست که نداند دغدغه پیرجماران ، همواره امت اسلامی و حال و روز آنان بوده ، چه اگر غیر از این بود نمی گفت که فلسطین پاره تن اسلام است.
این روزها که جهان اسلام در غم شهادت مظلومانه سه دانشجوی مسلمان دانشگاه "چپل هیل" ایالت کارولینای شمالی آمریکا داغدار و سوگوار است، بار دیگر باید کلام خمینی کبیر را به خاطر آوردکه در برابر همه هیمنه ی پوشالی استکبار کثیف از شهادت طلبی ملت سخن گفت که برکت آن قبل از هر چیز بی درنگ روشنگری و بیداری است و اساساً این مهم ترین خاصیت خون شهید است که ظالم را رسوا می کند و بنیانِ دنیایی اش را برمی افکند.
در جنگ تمام عیاری که اینک مخالفان دین خدا در لوای پرچم " اسلام هراسی" علیه اسلام و مسلمین به راه انداخته اند آن چه که ما بدان نیازمندیم آگاهی و بصیرت از طرح های دشمن است و در وهله بعد نهراسیدن از کشتار خونینی که آن ها به بهانه های گوناگون به راه انداخته اند.
آری! امروز هم به تاسی از بنیانگذار انقلاب باید خطاب به ظالمان و آدم کُشان غربی و آمریکایی فریاد بزنیم که :« بُکشید ما را ، اُمت ما بیدارتر می شود»
و اما در این برهه حساس تکلیفی بر دوش هر مسلمان آزاده ای است که در عصر به ظاهر رسانه و ارتباطات که در حقیقت امر بی خبری بیداد می کند، در برابر بیدادِ زمانه بخروشد و بداند که خون سرخ شهید، شتاب بخش پیروزی نهضت جهانی اسلام در تحقق عدالت و راستی است.
نکته تاسف بار دیگر این که در دنیای پرمدعای غرب، شاهد تغییر و تحولی خطرناک و بس عجیب و گاه مضحک در شناسایی مفهوم انسان و انسانیت هستیم به این معنا که از نظر رسانه های غربی، کارکنان نشریه هتاک فرانسوی شارلی ابدو ، انسان هستند و باید به خاطر کشتار آن ها، دنیا را با خبر کرد و سران کشورها را برای یک راهپیمایی همدردانه و سوگوارانه به خط نمود، اما سه مسلمان دانشگاه چپل هیل انسان نبوده و اساساً کشتار آنان نیز نباید چندان مورد توجه باشد!
کشتار انسان های بیگناه گرچه ظلم و جنایتی بزرگ است اما سکوت رسانه ای و تعمد در آن، در این باره و نیز بی خیالی در قبال چنین ظلمی ، خود بالاترین بیداد جامعه بشری است.
البته مظلومیت در طول تاریخ با مسلمین خاصه مهاجرین قرین و همزاد بوده، به ویژه در روزگار کنونی که ظواهر و شعارها در دنیای به ظاهر متمدن، بسیار پرزرق و برق جلوه می کند اما بواطن و حقیقت امور ، چیز دیگری از جنس ناجوانمردی و ستم است.
طبعاً از دشمنی که ماسک لیبرالی و سرمایه داری برچهره زده و از اهریمن صهیونی که در هر ظلم و جنایتی علیه اسلام و مسلمین ردپایی از آن هست ، نمی توان و نباید انتظار انسانیت و عدالت مهرورزانه داشت؛ اما از به ظاهر خودی ها که توقع دیگری می رود.
نکته قابل گلایه آن که برخی رسانه های خوش رنگ و لعاب داخلی که غم شارلی ابدو نمی گذارد به راحتی بخوابند؛ اما در این باره در پوشش تفکر و اندیشه روشنفکرانه خموشند و گویی گرد مرگ بر آن ها پاشیده اند و سخنی از آن ها برنمی آید که نمی آید!
ختم سخن آن که در ظلم بزرگ رسانه ای امروز دنیا می بایست برای دفاع از جبهه حق و حقیقت از همه ظرفیت های رسانه ای و هنری، همچنین شبکه های مجازی و اجتماعی به منظور شکستن سکوت سنگین در خصوص این قبیل جنایات استفاده کنیم چه آن که ما را فراخوانده اند و از ما مطالبه کرده اند که یاری گر مظلوم و دشمن ظالم باشیم. خدا نکند که یک وقت خواسته یا ناخواسته برعکس این موضوع صدق کند و ...!
