خبرگزاری «حوزه»/ چهره ای محبوب در شهر ری که حوزه علمیه و مسجدش به پایگاه تجمع جوانان و اهالی تبدیل شده است. سابقه ای طولانی در مبارزه با طاغوت و نشر و توزیع اطلاعیه ای امام خمینی(ره)دارد، دارای اجازه هایی از مراجع معظم تقلید از جمله آیات عظام خوئی(ره)، بروجردی(ره)، مقام معظم رهبری، گلپایگانی(ره)، مرعشی نجفی(ره)، فاضل لنکرانی(ره)، مکارم شیرازی، نوری همدانی، علوی گرگانی است، همچنین خدمات بسیاری قبل و بعد از انقلاب، برای تعمیر و نگهداری تعدادی از مدارس علمیه تهران و همچنین تأسیس مساجد و برخی امور دینی، فرهنگی، بهداشتی و رفاهی در برخی  از نقاط کشور داشته است.

حجت الاسلام و المسلمین حسینی مازندرانی هم اکنون تولیت حوزه و مسجد امام حسین(ع) شهرری است و در گفتگویی صمیمانه با خبرگزاری حوزه، از نحوه ورودش به حوزه، همراهی با انقلاب و امام خمینی(ره) سخن گفت و به بیان مشکلات طلاب در دوران قبل از انقلاب پرداخت.

*آغاز راه

با توجه به علاقه ای که به دروس دینی داشتم از نوجوانی  وارد حوزه علمیه بهشهر مازندران شدم و مقدمات را نزد آیت الله کوهستانی(ره) فرا گرفته و برای تحصیل سطوح عالی و درس خارج عازم قم شدم؛ در این شهر مقدس ابتدا برای تحصیل وارد مدرسه علمیه شدم که آن موقع حاج آقا علمی از طرف آیت الله العظمی بروجردی متصدی مدرسه بود.

آن روزگار فیضیه مانند امروز امکانات رفاهی برای سکونت نداشت و زمانی که وارد فیضیه شدم، در اتاقی کوچک و مرطوب ساکن شدم، در آن زمان به قدری محیط زندگی مدرسه نامناسب بودکه در هر اتاقی به راحتی عقرب های سیاه در رفت و آمد بودند، حتی یادم می آید در بخشی از مدرسه که مخصوص قراردادن ظروف بود، روزی یکی از طلبه ها با  دو مار مواجه شده، لذا شب ها یک شخص پاکستانی به نام آقای ترابی مامور بود تا در مدرسه گشت زده و عقرب ها را تارومار نماید تا به طلاب آسیب نرسانند.

ماجرای تعطیل نشدن کلاس درس آیت الله ستوده در روز فوت پسرش

به هرحال ، لمعتین را نزد  آیت الله محمدتقی ستوده گذراندم. آن موقع در مسجد فاطمیه (مسجد حضرت آیت الله بهجت (ره)) درس می گفت؛ ایشان عالمی به تمام معنا جامع بود و اهتمام زیادی بر دروس طلاب داشت؛ به یاد دارم روزی  ایشان بعد از گفتن درس که طلاب سئوال داشتند، گفت: آقایان من امروز فرزندم فوت کرده، الان اگر اجازه بدهید بروم و جنازه ایشان را برداشته و تشییع نمایم .

رسائل  را نزد آیت الله سبحانی و مکاسب را در نزد آیت الله مشکینی و کفاتین را هم در محضر آیت الله سلطانی طباطبایی گذراندم .

درس خارج هم  از محضر حضرات آیات گلپایگانی و نجفی مرعشی و پس از آمدن  امام خمینی(ره) از محضر ایشان بهره بردم.

ورود به مدرسه علمیه آیت الله بروجردی

پس از مدتی برای ادامه تحصیل به مدرسه علمیه آیت الله بروجردی«خان» رفتم آن موقع آیت الله مجتبی اراکی متولی بود؛ البته برای ورود به این مدرسه امتحان مکاسب می گرفتند و اگر کسی  قبول می شد، اجازه ورود  به مدرسه را داشت.

این مدرسه هم در آن زمان مانند سایر مدارس، وضعیت زیادمناسبی نداشت؛ با این حال آقایانی چون آیات مقتدایی، انصاری شیرازی و نورمفیدی هم آنجا بودند .

نحوه پرداخت شهریه در زمان آیت الله بروجردی

در زمان آیت الله العظمی بروجردی، شهریه طلاب درس خارج  60 تومان بود؛ روال پرداخت هم به این صورت بود ابتدا آیات علی صافی و بُدلا، از دروس امتحان می گرفتند  البته نتایج را آن موقع اعلام نمی کردند، بلکه سر صف شهریه  اسامی کسانی که باید شهریه بگیرند را اعلام می کردند و نام کسانی هم که اعلام نمی شد نشانه این بود که در آزمون قبول نشده بودند.

خدمت آیت الله العظمی بروجردی زیاد می رسیدیم ، ایشان عالمی جامع، کامل و فقیهی وارسته بودند و چهره بسیار نورانی داشتند، یادم هست آن موقع ها که کلاس های ایشان در فیضیه بود،با درشکه می آمد و ما عاشق آقا بودیم حتی بعد از کلاس هم کنار خیابان می ایستادیم و تا هنگامی که آیت الله العظمی بروجردی می رفتند، ایشان را  تماشا می کردیم ،چون طلاب علاقه زیادی به این مرجع تقلید داشتند.

آغاز فعالیت تبلیغی در شهرری

بنده سال ها قم بوده و از اساتید و علما بهره بردم، تا اینکه روزگار مصادف با ایام تبعید امام خمینی(ره) شد و شروع به مبارزاتی علیه رژیم پهلوی نمودیم ؛ روزی از جانب آیت الله العظمی گلپایگانی ماموریت یافتم به شهر ری بروم، این ماجرا برای حدود  45 سال قبل است ؛ 4سال آنجا بودم و در مسجدی مشغول  تبلیغ و اقامه نماز شدم.

بعد از آنکه مردم تحت تاثیر منبر بنده قرار گرفتند، دیگر ایشان اجازه ندادند به قم برگردم ، حتی یک روز به آیت الله گلپایگانی (ره) عرض کردم، یکی از مسئولان آن مسجدی که برای تبلیغ می روم ساواکی است و مرا خیلی اذیت می کند، اگر اجازه دهید برگردم؛ اما ایشان فرمودند با توجه به استقبال گسترده مردم از شما، در شهرری بمانید و ماندگار شوید.

با توجه به توصیه آن مرجع روشن ضمیر شروع به فعالیت جدی تبلیغی با هدف ماندگاری و ثبات نمودم، در شهرری مسجدی به نام امام حسین(ع) نبود، تصمیم گرفتم به نام مبارک حضرت سید الشهداء(ع) مسجدی را بنیان گذارم، هرچند از سوی مأموران طاغوت بسیار اذیت شدم؛ بالاخره به همت یکی از خیرین این مسجد با مشقت های فراوان احداث شد.

سال ها در آنجا بودم تا زمانی فرا رسید که اعلام شد فردا امام خمینی(ره) از پاریس به کشور برمی گردد؛ لذا آن روز  از سراسر ایران مردم و علما برای دیدار امام(ره) آمدند، همان موقع آیت الله اشرفی اصفهانی به همراه تعدادی از مردم میهمان بنده شدند که آن شب در همان مسجد ایشان را اسکان دادیم و  فردا هم به همراه جمعیت زیادی  به  استقبال معمار کبیر انقلاب رفتیم؛ آن روز جمعیت فراوانی برای استقبال از امام(ره) آمده بودند و این گرمای حضور مردم با نطق های آتشین حضرت امام(ره) گرم تر شد.

فعالیت های بعد از انقلاب

بعداز انقلاب هم اهتمام به ساخت مسجد داشته و مسجد امام حسین(ع) را در شهرری تکمیل کردم و خیابان نزدیک آن را هم به همین نام، نامگذاری کردیم.

تربیت هزار طلبه

بعدها با توجه به نیاز منطقه شروع به ساخت حوزه علمیه ای در کنار مسجد کردم، طبق آمارهای موجود قریب به هزار نفر از آن موقع تاکنون به این حوزه وارد شده و  فارغ التحصیل شده اند و در بخش های مختلف نظام و کشور مشغول خدمت هستند، حتی برخی عضو مجلس خبرگان هستند و برخی از طلاب هم در درس خارج مقام معظم رهبری حضور فعال دارند.

  در کنار این حوزه و مسجد ، شروع به ساخت درمانگاه، کتابخانه و صندوق قرض الحسنه کرده و در حقیقت مجتمع آموزشی و فرهنگی کاملی را برای خدمت به مردم راه اندازی نمودیم .

البته در این سال ها  در زمینه تعمیر و نگهداری تعدادی از مدارس علمیه تهران از جمله فیلسوف الدوله (آیت الله حق شناس)،محمودیه و همچنین تأسیس مساجدی مانند سیدالشهدای شهرری، جامع متکازین و مسجد روستای برما  مازندران، و برخی امور دینی، فرهنگی، بهداشتی و رفاهی در برخی  از نقاط دیگر کشور نیز اقداماتی انجام داده ایم.

هرگز حوزه را رها نکردم

هرچند در طول این سال ها زمانی در کمیته انقلاب و مدتی هم از سوی برخی از مراجع در دادگاه  و بعدها در نیرو انتظامی بودم ، اما هرگز حوزه را رها نکرده و به تربیت طلاب اهتمام داشتم  و سعی کردم اخلاق در مدرسه، در راس باشد، لذا طوری برنامه ریزی شد تا طلاب اهل تهجد و نماز شب باشند، هر صبح گاهی همواره در حوزه حضور دارم .

اخلاق در راس برنامه های حوزه باشد

در مدرسه امام حسین(ع) همیشه تعداد زیادی از طلاب در نیمه های شب برای اقامه نماز بیدار شده، مشغول تهجد و راز و نیاز با خداوند می شوند، سپس نماز صبح را اقامه کرده و بعد از آن دعای عهد و زیارت عاشورا می خوانند که همه اینها برای توفیق یافتن یک طلبه مفید است.

برای آنکه یک طلبه در مسیر خدمتگزاری به دین، مردم و انقلاب اسلامی موفق باشد، باید مقید به نماز شب، زیارت عاشورا و زیارت جامعه باشد، همچنان که امام زمان (عج) شیعیان را به این سه عبادت توصیه کردند.

برنامه های آینده

با توجه به نیاز منطقه و استقبال جوانان برای  تحصیل علوم دینی، ان شا الله در صورت تامین بودجه، تصمیم داریم در حوزه بازسازی اساسی داشته و آن را توسعه دهیم.

سخن پایانی ...

از زحمت کشان خبرگزاری رسمی حوزه بابت این مصاحبه تشکر می کنم، بسیار خوب  است که به سراغ علما رفته  و خاطرات آنها را  منتشر کنند، تا به الگویی برای طلاب جوان تبدیل شوند و طلاب بدانند بزرگان با چه سختی هایی مواجه بودند و آنها امروز باید قدر فرصت ها را دانسته و با جان و دل به اسلام خدمت کنند، هرگز فراموش نمی کنم  موقعی  که ازدواج کردم پول نداشتم، حتی یک نان سنگک بخرم، تا جایی که برخی از شب ها گرسنه می خوابیدم، اما الان وضع طلاب خیلی بهتر شده  و باید قدردان انقلاب اسلامی، امام خمینی (ره) و رهبری باشیم.

انتهای پیام  

گزارش: علی سعادت