به گزارش خبرگزاری «حوزه» طلبه شهید محمدصادق فتحعلی فرزند علی اصغر در سال 1339ه ش در شهر گنبدکاووس متولد شد. دوران ابتدایی و راهنمایی را در همان شهر به پایان برد.

وی تحصیلات دبیرستان خود را در هنرستان صنعتی به پایان رساند و در همین زمان فعالیت های سیاسی خویش را آغاز نمود. منزل وی مرکز تجمع جوانان مبارز بود.

در این دوران بود که شهید محراب آیت الله مدنی از طرف رژیم منحوس پهلوی به گنبد کاووس تبعید گشت و محمد صادق، گم گشـتة خویش را پیدا کرد، پیری که تحّولی شگرف در وجود محمد صادق بپا کرد و زمینه ساز حضور او را در حوزة علمیه فراهم کرد تا از فقه آل محمد(ص) سیراب گردد.

محمدصادق مشغول تحصیل علوم دینی شد و چندی بعد به شهر خون و قیام، قم هجرت کرده، در مدرسه علمیة «رسالت» به کسب علم و معرفت پرداخت. پارسایی و تهجد این جوان 18 ساله زبانزد خانواده و دوستان بود.

روزة روزهای 5 شنبه و جمعه وی ترک نمی شد. محمدصادق در دفاع از سنگرهای مختلف و پاسداری غافل نبود و در دوران انقلاب نیز علیه رژیم منحوس پهلوی شرکت فعال داشت.

 پس از پیروزی شکوهمند انقلاب، دشمنان نمی توانستند به ثمر رسیدن نهال نوپای انقلاب را ببینند؛ یکی از این دشمنان گروهک موسوم به «خلق کمونیست» بود که بر قامت راستین انقلاب هجمه کرد. این گروهک غائلة گنبد را به وجود آورد و رشادت های محمد صادق و دیگر دلاوران خطّة گلستان هجوم ناجوانمردانه این گروهک را ناکام گذارد. محمدصادق در همین درگیری ها در تاريخ: 2/1/1358 در سن 19 سالگی به دست آن مزدوران پلید شربت شیرین شهادت را نوشید.

پیکر پاک شهید سه روز بعد از شهادت در حالی که هنوز طراوت و تازگی داشت پیدا شد و پس از تشییع در گلزار شهدای گنبد به خاک سپرده شد.

* آوردن اطلاعیه از قم

پدر شهید می گوید: زمانی که صادق دورة راهنمایی را پشت سرمی گذاشت مصادف با تبعید «آیت الله مدنی» به محل ما بود. آن زمان من ماشین جیپ داشتم و توفیق کمک و خدمت به ایشان نصیب من شده بود. در آن زمان محمدصادق به همراه داماد شهید آیت الله مدنی، مسئولیت آوردن اطلاعیه را از قم برعهده داشتند. آن روزهای حضور در محضر آن عالم وارسته، زیر بنای فکری و اندیشة پسرم محمدصادق را تشکیل داد و بعد از انقلاب به دستور ایشان راهی حوزة علمیة قم شد. 

شهید در فعالیت ضد رژیمی به همراه جوانان دیگر دفاع از ناموس، شرف و انسانیت را سرلوحه کار خود قرار داده بود و بیشتر ایام هفته را روزه می گرفت. 

* قسمتی از وصیت نامه

هوشياري و مراقبت از اسلام و انقلاب شرط اوّل يك مسلمان پيرو قرآن است.

از راه هاي مبارزه با استكبار جهاني، نبرد با مزدوران دست نشانده داخلي آنها «منافقين» است كه در هر زمان و به هر شكل ممكن بايد با آنها ستيز نمود و از بذل جان و مال دريغ ننمود.

منبع: کنگره شهدای روحانی استان گلستان، عرشیان روحانی