عبدالله باکیده، تهیهکننده فیلم سینمایی «عشقولانس» در گفتوگو با خبرگزاری «حوزه» در پاسخ به این پرسش که چرا باید یک فیلمساز دفاع مقدسی به سمت تولید فیلمهای چون «عشقولانس» متمایل شود، گفت: متاسفانه سینما در شرایط فعلی وضعیت مطلوبی ندارد، به نحویکه وضعیت برای تولید کارهای دلخواه مهیا نیست، برای همین وقتی فیلمسازی نظیر من مدتها بیکار میشود و کسی هم از وی سراغ نمیگیرد، مجبور میشود به سمت چنین کارهایی متمایل شود.
وی افزود: البته در فیلم «عشقولانس» من به عنوان تهیهکننده حضور دارم، اما تمام تلاشم این بوده که در همین اندازه نیز بانی یک کار ارزشمند باشم. این گفته به این معنا نیست که موضوعاتی که در این کار مطرح میشود موضوعاتی کاملاً ارزشمند یا عمیقی است، ولیکن نکات آموزشی آن به شکلی آبرومند به بیننده منتقل میشود.
باکیده ادامه داد: موضوع دیگری که میخواهم حتماً در این گفتوگو به آن اشاره کنم این است که، نباید فکر کنیم هر فیلمی که در حوزه سینمای طنز ساخته میشود، کاری مبتذل است، چون ممکن است، فیلمی در حوزه سینمای طنز ساخته شود، اما آن کار حرفهای خوبی برای گفتن داشته باشد. من این نکته را در فیلمهای طنز بسیاری مشاهده کردهام.
این فیلمساز دفاع مقدسی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: سینمای دفاع مقدس، گونه مورد علاقه من است که نسبت به آن تعلق خاطر دارم، چون خاطرات جوانیم در این حوزه است، اما وقتی میبینم شرایط ساخت چنین کاری فراهم نیست، برای چارهای باقی نمیماند، جز آنکه به کارهای دیگر روی بیاورم، برای همین به جای شماتت فیلمسازانی نظیر من باید بررسی کنید که فضای کار کردن در حوزه دفاع مقدس چگونه شده که دیگر فرصت کار کردن فراهم نیست!
وی با بیان اینکه سینما نیازمند کارهای تجاری نیز است، بیان کرد: مطلب دیگر اینکه اگر بخواهیم سینما را تنها محدود به فیلمهایی خاص کنیم در حقیقت به آن ژانر ظلم کردهایم، گفت: نوعی نگاه وجود دارد که از نگاه من به هیچ وجه سینمایی نیست. به این صورت که باور دارند برای اعتلای سینما بهتر است گونههایی خاص در سینما رواج داده شوند. برای مثال این تفکر که معتقد است که در سینما میبایست تنها فیلمهای دفاع مقدسی و دینی رواج پیدا کند. این نگاه جدا از اینکه باعث نابودی سینما میشود به نوعی مخاطب را از فیلمهای دفاع مقدسی دور می کند. برای همین ضروری میدانم فیلمهای گیشه و تجاری نیز در سینما تولید شود.
این کارگردان در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: سینمای دفاع مقدس نیازمند حمایت است، یعنی باید فیلمسازان این حوزه از سوی دولت حمایت شوند، والاّ هیچ بخش خصوصی به تنهایی قادر به تولید کارهای مورد نظر نیست، البته امیدوارم سفارشات مورد نظر نیز به سینماگرانی محول شود که این گونه را میشناسند، چون ممکن است برخی لغزشها باعث شود تحریفی در این ژانر به وجود آید.
باکیده در پاسخ به این سوال که آیا بیان یک پیام ارزشی توجیه مناسبی برای تولید کارهایی نظیر «عشقولانس» است؟ گفت: نمیدانم چرا تا به این اندازه نسبت به این فیلم تاریک فکر میکنید، آیا این فیلم به لحاظ گروه و کست بازیگری بد بسته شده که ما بخواهیم نسبت به آن قضاوت نادرستی داشته باشیم؟ آیا موضوعی که در این فیلم مطرح میشود مسئله جامعه نیست؟ پس اگر جواب این سوالات به نفع فیلم است، چگونه این کار را تنها به اتکا اینکه فیلم کاری طنز است، قضاوت میکنیم.
وی در پاسخ به این سوال که تیم بازیگری این فیلم تنها برای فروش بسته شده است؟ تاکید کرد: تیمی که برای بازیهای این فیلم بسته شده، تماماً حرفهای هستند، برای همین هم بسیاری از آنها راضی نمیشوند که به هر قیمتی در آثار سینمایی حاضر شوند. اکبر عبدی، فریبا کوثری و محمود پاکنیت بازیگران با اعتبار در سینمای کشورمان محسوب میشوند، برای همین وقتی آنها راضی میشوند در فیلمی نظیر «عشقولانس» بازی کنند، اتفاقات خوبی در این فیلم رخ میدهد.
باکیده با بیان اینکه به عنوان تهیهکننده باید تولید کاری را بر عهده میگرفت که از برگشت سرمایه آن مطمئن باشد، بیان کرد: حرفه من در سینما کارگردانی است، اما هرگاه فرصتی پیش بیاید سعی میکنم، کاری تولید کنم، ولی در بحث تهیه، موضوع کمی تفاوت دارد، چون باید اثری را جلوی دوربین برم که از بازگشت سرمایه آن مطمئن هستم. فیلم «عشقولانس» نیز با همین اندیشه تولید شد، زیرا اگر بودجه کار بازگشت نداشته باشد، چگونه میتوانم کار دیگری تولید کنم.
این کارگردان در پایان تصریح کرد: موضوع دیگری که در این مطلب میتوان درباره آن حرف زد این مهم است که سینمای زنده و پویا، سینمایی است که برای تمامی سلیقهها فیلم داشته باشد و به اصطلاح همه مردم بتوانند از سینما بهرمند شوند. فیلمهایی نظیر «عشقولانس» نیز خواست بخشی از مردم است. برای همین بیایید به خواست و سلیقه همه احترام بگذاریم و به بهانه کیفیت مردم را از سینما دور نکنیم.