به گزارش خبرگزاری «حوزه»، متن پیام حضرت آیت الله نوری همدانی به همایش کشوری آموزش دینی و قرآن دوره ابتدایی به میزبانی دانشگاه فرهنگیان قم که صبح امروز چهارشنبه پنجم اردیبهشت ماه 1397 توسط مرتضی نجفی قدسی مدیر دارالقرآن علامه طباطبایی(ره) در این همایش قرائت گردید، به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
﴿ يَا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَاصْبِرْ عَلَى مَا أَصَابَكَ إِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ﴾ (لقمان،آیه 17)
حضرت لقمان (ع) به فرزندش پند و اندرز می کرد که ای پسرم! نماز را برپا دار و یا حضرت ابراهیم در مقام دعا به پیشگاه پروردگار عرض می کند که ﴿رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلَاةِ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ﴾ (ابراهیم ،آیه40)
یعنی پروردگارا مرا از برپا کنندگان نماز قرار ده، همچنین فرزندانم را اهل نماز قرار بده و دعای مرا مستجاب کن.
از این آیات معلوم می شود که انسان نسبت به تربیت دینی فرزندانش مسئول است و باید سعی کند که از کودکی رابطه آنها را با پروردگار که مظهرش نماز است،ایجاد کند و از خدا هم بخواهد که او و فرزندانش را از نماز گزاران قرار دهد. در آیه دیگر خداوند متعال خطاب به پیامبر اکرم (ص) می فرماید: ﴿وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا لَا نَسْأَلُكَ رِزْقًا نَحْنُ نَرْزُقُكَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى﴾ (سوره طه، آیه 133)
در این آیه هم تأکید شده است اهل وخانواده خود را به نماز امر کن و خودت هم بر اقامه نماز جدی و شکیبا باش،
و در این آیه شریفه نیز دلالت دارد که والدین باید خودشان اهل نماز باشند و سعی کنند که فرزندان خود را هم با نماز آشنا کنند و آنها را هم نماز خوان تربیت کنند.
بنا بر این آموزش و تربیت دینی در کودکان و نونهالان ، نخستین گامش در خانواده شکل می گیرد و رفتار پدر و مادر در حقیقت الگویی برای کودکان و نوجوانان است و آنان می توانند با رفتار دینی و قرآنی خود زمینه های اولیه تربیت اسلامی را در نونهالانشان فراهم کنند.
علاوه بر نماز، آموزش قرآن به کودکان نیز یکی از وظایفی است که در سیره ی معصومین(ع) نسبت به آن تأکید فراوانی شده است و حتی حضرت امیر المومنین(ع) می فرمایند:
{ وَ حَقُّ الوَلَدِ عَلَى الوالِدِ أن يُحَسِّنَ اِسمَهُ وَ يُحَسِّنَ اَدَبَهُ، و يُعَلِّمَهُ القُرآنَ}
یعنی حق فرزند بر پدرش این است که اسم نیکویی برای او بگذارد و اورا به خوبی تربیت کند و همچنین قرآن به او بیاموزد.
بنا بر فرمایش حضرت امیرالمومنین (ع) آموزش قرآن به نونهالان و کودکان موضوعیت دارد و این مهم بر عهده پدر است که یا خودش اگر علم و دانش آن را دارد، فرزندش را آموزش دهد و یا اگر خود این توانایی را ندارد، باید مقدمات این آموزش را برای برای او فراهم کند تا در محیطی آموزشی بتواند آموزش های لازم برای تلاوت و فهم قرآن بدست آورد.
همه این آیات و احادیث بیانگر اهمیت آموزش های دینی و قرآن در سنین کودکی است و حال که نظام آموزشی کشور نیز از همان ابتدا دروس دینی و قرآن را در برنامه های درسی خود دارند، باید سعی کنند از این فرصت نظام آموزشی حداکثر استفاده را بکنند و نگذارند کلاس های قرآن آموزش و پرورش بی محتوا و ضعیف اداره شوند و یا تعطیل گردند.
البته آموزش قرآن و علوم دینی به کودکان و نوجوانان از ظرافت خاصی برخوردار است و باید با رعایت همه نکات فنی و آموزشی و تربیتی باشد و برای دانش آموزان جذابیت داشته باشد، به عنوان مثال بیان قصه های قرآن یکی از شگرد هایی است که می تواند در جذب کودکان و نوجوانان موثر باشد، لذا قرآن کریم قصه های فراوان دارد و هدفش از بیان این قصه ها جذب مخاطب و هدایت انسان هاست و به یاد دارم که رهبر معظم انقلاب در بیان چگونگی علاقمندی خود به قرآن اشاره داشتند اولین آشنایی من با قرآن توسط مادرم بود که قصه های قرآن را برای ما بازگویی می کرد.
البته قرآن کریم لطایف و زیبایی های بسیاری داردکه اگر معلمین قرآن متبحر باشند و آموزش های لازم را دیده باشند و به شیوه های آموزشی و تربیتی هم آگاه باشند، قطعاً می توانند دانش آموزان را در پناه قرآن و عترت پرورش دهند.
نظام آموزش و پرورش باید همانطور که نسبت به دروس اصلی جدیت دارد، نسبت به دروس دینی و قرآن هم توجه لازم را داشته باشد و برای این دروس از معلمین آشنا به قرآن و یا اساتید حوزه استفاده کند و معلمی که تخصص دینی و قرآنی لازم را ندارد برای این درس ها سر کلاس نفرستد.
هم اکنون مهمترین بستر آموزش برای دین و قرآن در مدارس و آموزش و پرورش است و چنین فرصتی برای تربیت دینی و قرآنی کودکان و نوجوانان در بیرون نظام آموزش و پرورش به آسانی ممکن نیست و ما باید از فرصتی که نظام اسلامی برای تربیت فرزندانمان پدید آورده است، حداکثر استفاده را داشته باشیم . ((و ماعلی الرسول الا البلاغ))
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
حسین نوری همدانی
۳۱۳/۳۲