به گزارش خبرگزاری حوزه، فصل بهار کتاب ایران همزمان با فضای دل انگیز بهار طبیعت در قالب سی و یکمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در مصلی امام خمینی(ره) در حال برگزاری است.
نگارنده در یکی از روزهای میانی هفته جاری، این فرصت را یافت تا گشت و گذاری در این نمایشگاه که از آن به عنوان یکی از بزرگترین و مهم ترین رویدادهای فرهنگی سالانه در کشور یاد می شود، داشته باشد. آنچه در ادامه می آید به اختصار نکاتی است که از رهگذر این تماشا به دست آمده است.
1-گرچه حضور مردم در برخی سالن ها و به ویژه در مقابل غرفه برخی از انتشارات معروف، قابل توجه است اما به گفته بعضی از اهالی نشر که شخصاً با آن ها گفتگو داشتم، میزان بازدید مردم از نمایشگاه تا روز دوشنبه هفته جاری چندان راضی کننده نبوده که شاید مشکلات اقتصادی و گرانی کتاب ها در این قضیه دخیل بوده باشد، هر چند که انصافاً بسیاری از ناشران تخفیف های نسبتاً خوبی برای فروش آثارشان در این دوره از نمایشگاه در نظر گرفته بودند و نباید از این نکته هم غافل شد.
2-برخی بی نظمی ها در چینش و جانمایی غرفه ها و نیز اطلاع رسانی ناقص از جمله مهم ترین ایرادهای وارده به این دوره از نمایشگاه است که این مساله در گفتگوی رسانه ها با بازدیدکنندگان به خصوص در فضای مجازی نیز تا حدودی مشهود است.
به نظر می رسد که بازگشت مکان برپایی نمایشگاه از شهر آفتاب به مصلی می بایست برآورده کننده حداقل انتظارات منطقی مخاطبان از این آوردگاه مهم فرهنگی باشد اما متاسفانه این مهم کمتر حاصل شده بود که در این خصوص لازم است برای سال های آینده در صورت تداوم برگزاری در مصلی پایتخت ، چاره ای جدی به ویژه در زمینه جانمایی غرفه ها و فضای تردید مردم اندیشیده شود.
3-دکورپردازی برخی ناشران مهم و معتبر- چه از بخش خصوصی و چه بخش دولتی- در کنار حضور نویسندگان و چهره های مطرح در غرفه ها ، همچنان عامل جذب بسیاری از شیفتگان کتاب است که خود نشان دهنده این مطلب می باشد که خلاقیت و نیازسنجی و مخاطب محوری تا چه حد می تواند در کشاندن جوانان و خانواده ها به نمایشگاه کتاب مفید و موثر واقع شود.
از آن سو متاسفانه برخی از ناشران همچون گذشته بدون در نظر گرفتن اصل خلاقیت با همان رویکردهای قدیمی و کلیشه ای در نمایشگاه حاضر شده و به ارایه کتب قدیمی خود آن هم بدون توجه لازم به مساله اطلاع رسانی مناسب پرداخته اند.
4- در ماه های اخیر یکی از پدیده های شایان توجه در عرصه فرهنگ ، شکل گیری صف های طولانی برای حضور در جشن امضای برخی از رمان ها و کتب داستانی بوده که البته این مساله در نمایشگاه امسال نیز برای برخی از مولفان و نویسندگان رخ داد؛ با این حال ای کاش این شور و شوق نسبت به کتب دیگر وجود می داشت تا برخی نگویند که این رویدادها صرفاً از باب هیجان ناشی از تبلیغات گسترده است و بس!
5-متاسفانه همچنان بدحجابی و بدپوششی، پدیده ثابت نمایشگاه کتاب و البته دیگر نمایشگاه هاست، منتهای مراتب وجود این پدیده و عدم تذکر جدی به این موضوع در نمایشگاهی با اسم و رسم فرهنگی به هیچ وجه جالب نیست و اسفبارتر این که برخی متصدیان غرفه ها نیز از بانوانی برای پاسخگویی به مراجعه کنندگان استفاده کرده اند که گویا حضور در نمایشگاه کتاب را با مجالس عقد و عروسی اشتباه گرفته اند؛ البته نباید از حجاب متعارف بسیاری از غرفه داران خانم در این نمایشگاه نیز چشم پوشی کرد که بارقه های امیدی در این باره را زنده نگاه می داشتند.
سید محمد مهدی موسوی