حجت الاسلام مجید بت شکن در گفت وگو با خبرگزاری«حوزه» در اصفهان، پیرامون روز عرفه و فضیلت های آن، اظهار کرد: دعای عرفه از جمله دعاهایی است که در مکتب تشییع بر آن بسیار تاکید شده است.
وی عنوان کرد: عرفه را از این جهت عرفه نامیدند که روز اعتراف به گناهان است و روزی است که حضرت آدم(ع) در صحرای عرفات در چنین روزی به خطای خودش اعتراف کرد و خدای متعال ایشان را آمرزید.
استاد حوزه با اشاره به اینکه دعای روحبخش عرفه اوج خلوص و بندگی است گفت: از قرائت و تدبر در معانی این دعا غافل نشویم
وی با بیان اینکه برای قرائت دعای عرفه نیازمند معرفت شناسی توحیدی هستیم، گفت: دعای عرفه دارای مضامین بلند و عمیقی است که قرائت آن باید با تدبر و سازندگی روح و جان همراه باشد
حجت الاسلام بت شکن افزود: این دعا معارف بلندی دارد و در کنار آن اعتراف به گناهان و درخواست عفو و بخشش از خداوند متعال است و معارف ناب توحیدی را در خود قرار داده است.
وی ادامه داد: امام حسین(ع) در بخش اول دعای عرفه شگفتی های آفرینش را بیان و خداوند را توصیف می کنند و سپس از خود و حقارت بنده در برابر خالق می گوید و نعمت ها را بیان می کند و در آخر دعا حاجات و خواست های بلند خود را بعد از کسب معرفت از خداوند طلب می کنند.
استاد حوزه با بیان اینکه بی نیازی نفسانی از دیگر خصوصیاتی است که حضرت سید الشهدا(ع) در این دعا به آن اشاره می کند، گفت: از دیگر خصایص اخلاقی که در دعای عرفه بیان شده است، اخلاص در عمل است، چرا که شرط قبولیت عمل در پیشگاه خداوند اخلاص است.
وی، اعتراف به لغزش ها و گناهان در محضر خداوند را از جمله ویژگی های دیگر اخلاقی امام در دعای عرفه دانست و ابراز کرد: پرهیزگاری و تقوا به عنوان رمز سعادتمندی است که امام در دعای عرفه از خداوند متعال درخواست می کند، از دیگر آموزهای اخلاقی که درعای عرفه بیان و تاکید شده است، رسیدن به یقین است.
وی اضافه کرد: در روایت آمده است که از خداوند یقین و عافیت بخواهید، چرا که بهترین چیزی که در قلب قرار می گیرد، یقین است.
