به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین حسنعلی علی اکبریان عصر امروز در یکی از سلسله نشست های تخصصی اصول فقه و حقوق بشر که در دفتر کمیسیون حقوق بشر اسلامی در قم برگزار شد، عنوان کرد: بحث تخطئه و تصویب دو حیثیت دارد، یکی اصلی و دیگری فرعی.
وی افزود: حیثیت اصلی در این بحث این است که آیا یک واقعیتی ورای این دین وجود دارد یا خیر؛ ریشه این بحث بوده و قائلین به تصویب در شرعیات می گویند که ورای شرعیات چیزی نیست که شرع بخواهد مطابق به آن باشد.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: در عقائد که مربوط به واقعیات است، واضح است که واقعیت وجود دارد و نمی توان گفت که عقائد از سنخ اعتباریات هستند.
حجت الاسلام والمسلمین علی اکبریان با بیان اینکه صرف بحث تخطئه و تصویب یک بحث فرعی است، مطرح کرد: عذر عندالله با عذر عندالناس متفاوت بوده و اگر شخص مخطیء در عندالله معذور باشد، دلیل بر این نمی شود که نباید مجازات دنیوی صورت گیرد.
وی تصریح کرد: اگر بتوانیم عذر دنیوی را در بحث تخطئه درست کنیم بحث پیش می رود، اگر عذر اخروی باشد چندان مربوط به بحث نمی شود.
استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: بسیاری از مسلمانان قائل به تخطئه و تصویب بوده اند، اما در عین حال جنگ نیز کرده اند، بنابراین این دو اصل نتوانسته جلوی جنگ را بگیرد.
حجت الاسلام والمسلمین علی اکبریان ابراز کرد: پل های بزرگی می توان از این بحث ایجاد کرد که ما را به همزیستی مسالمت آمیز برساند و این با پلورالیسم متفاوت بوده و بیشتر نزدیک به بحث تقیه مداراتی است.
وی یادآور شد: نمی توان مسائل پیچیده حقوق بشری را به نظرات شاذ در بین معدود علما گره زد، از نظر حل حقوق بشر جای پای محکمی در این بحث تخطئه و تصویب صرف ندارد.
استاد حوزه علمیه یادآور شد: شخصی که اعتقاد به خدا را از دست داده و نتوانسته شبهه خود را حل کند و آخر سر به این نتیجه رسید که خداوند نیست، شخص محترمی بوده و مجازات او از حیث مصلحت اجتماعی که جلوگیری از ارتداد در جامعه است باید صورت بگیرد و این یک بحث حقوق بشری است.
حجت الاسلام والمسلمین علی اکبریان بیان کرد: اگر از این موضوع به این پل بزنیم که چون فرد عندالله معذور است، پس نباید مجازات صورت گیرد، یک پل اشتباه است.
