به گزارش خبرگزاری حوزه، آیتالله رضا استادی در مراسم عزاداری فاطمیه که در موسسه طلوع مهر قم بهصورت مجازی برگزار شد، گفت: اول شناخت و معرفت و بعد محبت و بعد از آن اطاعت است . اگر ما حضرت زهرا(س) را دوست داشته باشیم، از دستورات ایشان اطاعت میکنیم.
وی بیان داشت: خیلی ها هستند که مسائل را نمیدانند و عمل هم نمیکنند اما خیلیها هم هستند که مسائل را میدانند اما عمل نمیکنند، که اینها محب خداوند و اهلبیت(ع) نیستند چون اطاعتپذیری ندارند.
استاد حوزه علمیه قم گفت: در عبادات نیز بنا نیست چیزی را کم و یا زیاد کنیم اما متأسفانه شاهد هستیم که برخی به دین چیزی را اضافه و یا کم میکنند.
آیتالله استادی با اشاره به عزاداریهای صورت گرفته گفت: در برخی عزاداریها کارهایی انجام و یا حرفهایی زده میشود که درست نیست و این اضافه و کم کردن در عزاداری است.
وی عنوان کرد: باید در کارها اخلاص داشته باشیم و البته مراقب باشیم که نگوییم چون خالص نیستیم پس کار خیر را انجام ندهیم، بلکه باید عمل را با اخلاص انجام دهیم، مثلاً اگر برنج درب منزل یک همسایهای میدادیم و به همه میگفتیم، دیگر نگوییم.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: اینگونه که از قرآن و روایات برمیآید انتظار آنها از ما این است که همهکارهای ما با اخلاص باشد و کل زندگی ما باید برای خدا باشد.
آیتالله استادی افزود: حتی در روایات آمده است که دوستی و دشمنیهای ما نیز باید به خاطر خداوند باشد، چرا آن فرد را دوست دارید به خاطر خداوند و چرا نسبت به آن فرد بغض داریم، به خاطر خداوند، ولی متأسفانه خیلی از مواقع میبینیم که کارهای ما برای خودمان است، نه برای خداوند و اگر اینگونه باشد، ضرر کردهایم.
وی گفت: بعضی جاها باید سکوت کنیم اما حرف میزنیم و بعضی جاها که باید حرف بزنیم سکوت میکنیم، چون برای خداوند نیست و اخلاص در کار ما وجود ندارد.
آیتالله استادی تصریح کرد: اساس زندگی ما باید به اینگونه باشد که برای خداوند باشد، اگر اعمال ما خالص نباشد، قطعاً فایدهای نداشته و ارزشی ندارد و ازاینرو باید بکوشیم که کار خیر و اعمالی را انجام میدهیم، خالصانه باشد.
استاد حوزه علمیه قم گفت: باید در همه عرصهها به خداوند پناه ببریم و نگوییم حال که کارهای ما خالصانه است پس دیگر مشکلی به وجود نمیآید، درحالیکه افرادی را داشتیم که تا در لحظه آخر عمر خود خالص بودند اما لحظه آخر عمر آنها همهچیز از بین میرود و ازاینرو باید همواره دعا کنیم و به خدا پناه ببریم.