خبرگزاری حوزه | در شرایطی که به جدی ترین انتخاب سیاسی کشور نزدیک و نزدیک تر می شویم، نقش رسانه ها در ریکاوری حافظه ملت و بیدارنگهداشتن چشمان مردم بسیار حیاتی بنظر می رسد.
خیلی نمی توان شفاف سرود؛ ولی در پس واژه ها و کلیاتی بر آن شدم تا ده ویژگی یک رسانه کنشگر را باز تعریف یا مرور نماییم و إن شاءالله که سایه کنایه ها، سنگین تر از مصادیق و تاریخی که بر ما گذشت نباشند.
۱. زیر سایه عدالت گام برداشته و قلم می زند. وقتی افراط و تندروی از مبانی عبور می کند یا ترس و تفریط از آرمان ها چشم می بندد، تیغ عدالت از نیام در می آید و جیغ رسانه کنشگر نیز بلند می شود.
۲. آنتی پوپولیسم است. یعنی وقتی مدیران جامعه قصد خام کردن مردم را دارند و با الفاظ کف بازاری بجای حل مسأله بر طبل شعار می کوبند، شلاق نقد را بر پوست کلفت مدعیان بی عمل فرود می آورد. (از توصیه به جوانی تا سوپرمن هایی که طبق مدعا، ایران را برایمان نگهداشتند!)
۳. در مارپیچ سکوت غرق نمی شود. وقتی همه ساکتند و در موقعیتی که ابهام و تناقض و تردید، جامعه را فراگرفته و فساد برخی مدیران غوغا می کند و عده ای بر فقر و جهل و دوقطبی سوار می شوند و معدودی نیز سواری می دهند، در این میدان غبارآلود، صدای مردم می شوند و خارج از قاعده بازی، مفسد را رسوا می کنند.
۴. رادیکالیسم را برنمی تابد. وقتی جامعه از نقد تهی شده و روشنفکران و دولتمردان در یک صف قرار می گیرند، رسانه ی کنشگر، دست تبانی را رو می کند و چون مشتی بر صورت رادیکالیسم دولتی و سبک اعلی حضرتی فرود می آید.
۵. با صنعت فرهنگ و هژمونی بیگانه است. وقتی قدرت از کانال فرهنگ، خیز بر می دارد تا جامعه را در نوردد و با ساخت رضایت فانتزی، فرهنگ توده ای رقم می زند، کنشگر رسانه ای افشا می کند و در خامی و خماری جا نمی ماند. خلاف موج شنا کرده و تلویزیون و سینما و ورزش و سرگرمی و سلبریتی را با میزان خودآگاهی و بیداری ملت سبک-سنگین کرده و حساسیت نشان می دهد.
۶. ضدآنارشیسم و هرج و مرج است. همانطور که نظم مکانیکی و موافق طلبی بی روح را بر نمی تابد با بهم ریختگی و دیالکتیک بی نهایت نیز مخالف است. با فرد یا جناحی که ثبات معقول اجتماعی را به چالش بکشد میانه ای نداشته و با هرگونه نافی امنیت جامعه نیز دست به یقه می شود.
۷. فیک نیوزها را پاتوق دشمن می داند. بدون تعارف، افکار عمومی و آرامش خیال مردم را خط قرمز خود دانسته و نسبت به شعور اجتماعی غیور است و زین جهت هرگونه خبرجعلی و نوع پیشرفته شان که دیپ فیک نام گرفته را طرح و پازل دشمن تعریف می کند.
۸. درون راهبر است. یعنی از طرف دیگران مهندسی نمی شود و اهل بده بستان نیست و سر اخبار و حقیقت معامله نمی کند. استقلال یک کنشگر رسانه ای مهمترین سرمایه اوست که فروشی هم نیست حتی به قیمت گزافی چون جان و آبرو به نفع اهالی زر و زور و تزویر غش نمی کند.
۹. سواد رسانه آرمان فراموش نشدنی است. در نسبت با تولیدات رسانه ای فریب نمی خورد و ساده اندیش نیست. منابع تجاری و منافع سیاسیِ همراه متن های رسانه ای را درک می کند. یعنی هوشمندانه مصرف می کند و زیرمتن (لایه های دوم و سوم هدف) و فرامتن (تاریخ و جغرافیای و زمان و مکان) هر متنی را واکاوی و رهگیری می کند.
۱۰. حقیقت را رسانش می کند. همزمان که عقلانیت چاشنی کارش بوده، هراسی نیز به جهت زبان گویا و قلم سرخش ندارد. حاد واقعیت را به چالش می کشد و وانمودها، مجازها و برساخته های اهالی سیاست و تجار را در ریل حقیقت، وزن کشی می نماید. نسبت هر شخص و جناحی را با حقیقت می سنجد و بی تعارف، اعتباریات را برملا می کند.
علیرضا محمدلو
