به گزارش خبرگزاری حوزه، بی شک درباره برکات و دستاوردهای روزه داری در ماه ضیافت الهی به ویژه در رابطه با نسل جوان می توان ساعت ها به صحبت پرداخت و البته سیاهه ها مرقوم کرد اما چنانچه اجمالاً بخواهیم به برخی از مهم ترین آن ها اشارتی داشته باشیم، می بایست این موارد را متذکر شویم؛
۱- تقویت خویشتن داری؛ انسان روزه دار از خوردن و آشامیدن که از طبیعی ترین نیازهای اوست، پرهیز می کند؛ همچنین می داند و می کوشد که از گناهانی مانند نگاه حرام، غیبت کردن، دروغگویی و... دوری نماید؛ این ها همه موجب می شود که "خویشتن داری" در او تقویت گشته و احساس تسلط بیشتری بر خود بکند تا در غیر ماه رمضان نیز به حول و قوه الهی بتواند در برابر هوس نامشروع و زودگذر مقاومت نموده و بدین سان بنده ی صالحی برای پروردگارش باشد.
۲- کاهش استرس ها و اضطراب ها؛ در ماه رمضان جنبه ی عبادی فرد روزه دار به خصوص جوان پررنگ تر می شود؛ نماز، قرائت قرآن، دعا، حضور در مسجد و امام زاده و نیز حضور در مراسم های معنوی همچون لیالی قدر و ...، همه این ها موجب می شود که یاد خدا در دل او بیشتر و پررنگ تر شود و همان طور که خود خدای متعال در قرآن فرموده یاد خدا مایه ی آرامش دلهاست؛ لذا استرس ها و اضطراب های جوان کاهش پیدا می کند چرا که به این وسیله بیش از پیش با خدای قادر و حکیم و مهربان همنشین می شود.
۳- افزایش عزت نفس؛ انسان در عمق باطنش خوبی را می شناسد، حتی موقعی که در زندگی روزمره معیارهای خوب زیستن را می شکند و مرتکب گناه می شود و بندگی در زندگی اش کم رنگ می شود؛ در چنین مواقعی عزت نفسش کاهش پیدا می کند چون خودش در وجدانش می داند که خلاف کرده است؛ اما در ماه رمضان همین که می بیند به خاطر دستور خداوند یک سری کارها را ترک کرده و می بیند که می تواند و اراده ی خود را قوی تر می بیند، حس خوبی در او پیدا می شود، چه آن که حس می کند بنده بهتری برای خدا شده و به روند صعودی رشد خودش برگشته و همین باعث می شود که عزت نفسش افزایش پیدا کند.
۴- افزایش سلامت جسمی؛ بی تعارف باید گفت که بسیاری از جوانان ما برنامه غذایی منظمی ندارند؛ به خاطر ارتباطات زیاد با بیرون از خانه و دوستان و رفقا که مقتضای سن و روحیه ی گروه گرایی آن هاست معمولاً در وعده های غذایی که سفره پهن است و خانواده جمع هستند آنها غایب اند و شب ها هم دیر می آیند خانه و وقتی هم که می آیند هول هولکی چند لقمه می خورند و همین امر باعث می شود که معمولا مشکلات گوارشی متعدد پیدا کنند؛ اما درماه رمضان برنامة غذایی شان تا حد زیادی منظم می شود و درکنار خانواده سحری و افطار می خورند و همین امر کمک زیادی به سلامت جسمی آنها و پیشگیری از بیماری های دشواردرمان می کند.
۵-افزایش همبستگی اجتماعی؛ بسیاری از مردم و خاصه جوانان به دلایل گوناگونی از جمله روحیة نوخواهی و نوطلبی، متفاوت شدن ارزش های آنها با ارزش های بزرگترها و... به تدریج از هنجارهای رایج اجتماعی فاصله می گیرند؛ به عبارت دیگر هم خود را تافته ی جدابافته ای از جریان غالب جامعه می دانند و هم تلاش می کنند که تافته جدابافته ای بشوند و این امر سبب می شود که خرده فرهنگ هایی در بین آنها شکل بگیرد.
این موضوع هر چند تا حدودی طبیعی و پذیرفتنی است اما آسیب هایی هم دارد و آن کاهش انسجام و یکپارچگی اجتماعی است؛ ماه رمضان و روزه داری فاصله ی جوانان را جریان غالب جامعه کمتر می کند زیرا می بینند که مثل دیگر اقشار جامعه آن ها هم فعالیت های مشابهی را انجام می دهند و احساسات مشابهی را تجربه می کنند و لذا با تمام تفاوت ها و تفاوت خواهی خود، باز هم به این جامعه پیوسته اند و جزئی از این اقیانوس به شمار می روند.
