به گزارش خبرگزاری «حوزه»، یکی از نیازهای مهم برنامه سازی در صدا و سیما، تولید آثار دینی و ارزشی سرگرم کننده است. رسانه ملی باید با برنامه ریزی هدف مند و استفاده از هنرمندان حرفه ای به این سمت حرکت کند، البته باید توجه داشت سلیقه مخاطبان سینما تا حد زیادی به سمت آثار سرگرم کننده متمایل است، بنابراین می بایست توجه ویژه ای به این حوزه داشته باشد.

با توجه به توضیح فوق، صدا و سیما طی سال‌های گذشته، دست به تولید کارهایی زده که کمتر از استانداردهای لازم در بخش فیلم و سریال بهره برده اند. در همین راستا، هم اکنون، سه سریال طنز گونه «شهرک جیم»، «لیسانسه‌ها» و «همسایه‌ها» در حال پخش است. دو کار اول به واسطه استفاده از دیالو‌گ های طنزگونه سعی کرده اند در جذب مخاطب موفق باشند، هرچند در سریال های مذکور چندان به مسایل دینی و ارزش های جامعه اهمیت نداده و فقط سعی در پر کردن زمان نمایش را دارد.

* برداشت های پراکنده از فیلم های کمدی

سریال «همسایه ها» را می توان مجموعه پراکنده ای از فیلم های کمدی دانست که در پایین ترین سطح ممکن قراردارد، هرچند کارگردان سعی کرده با طنازی‌های تکراری بازیگران معروف خود، تماشاگر را با فیلم همراه کند، اما به دلیل نداشتن هدفمندی موضوعی، ساختار به شدت ضعیف و نگاه سطحی به موضوعات اجتماعی نتوانسته نظر مساعد بینندگان سیما را به خود جذب کند.

*نگاه سطحی بر مسایل اجتماعی

مجموعه تلویزیونی «شهرک جیم» هم همانند «همسایه ها» مروری سطحی بر مشکلات اجتماعی داشته و نگاه سبک و سطحی به شوخی ها و طنازیهای دیگر آثار مشابه، از نظر مضمون و محتوا هیچ حرف تازه ای جز تکرار برای مخاطب ندارد؛ در این فیلم نیز هنجارهای اجتماعی و راه حل های منطقی برای برطرف کردن مشکلات مطرح شده در فیلم، به چشم نمی  خورد.

در میان سه تولید نام برده شده، سریال «لیسانسه ها» ساخته سروش صحت نسبت به دو کار قبل از کیفیت بالاتری برخوردار است، این کار نیز در مقایسه با کارهای قبلی فیلمسازش از کارهای ضعیف محسوب می شود.

در این کار، سعی شده به معضل بیکاری افراد تحصیل کرده بپردازد، اما کار در ورطه شوخی های ضعیف و سطحی گرفتار آمده و نتوانسته حرف و پیام کار را به خوبی بیان کند. این ضعف کارهای ذکر شده در شرایطی است که جامعه با معضل به شدت درگیر بوده و خانواده های زیادی هستند که این معضل اجتماعی را لمس نموده اند. بنابراین صدا و سیما به عنوان رسانه ملی بایستی به دور از شعارزدگی و به حاشیه راندن مشکلاتی مانند بیکاری، با ساختن برنامه و سریال های امید بخش، مردم را لااقل از لحاظ روحی و روانی به سمت تلاش برای ساختی ایرانی-اسلامی رهنمون سازد.

دلیل مشکلات پیش آمده در سریال های نام برده شده نیز از آنجا نشأت می گیرد که کارگردانان به خوبی با نحوه پیام رسانی کارشان آشنا نیستند، برای همین ساختاری که برای بیان انتخاب کرده اند به دل نمی نشید و نمی تواند تمامی سلیقه ها را راضی کند، البته ممکن است، عده ای از یکی از کارهای ذکر شده خوششان آمده باشد، اما منظور ما توده مردم است که می بایست بیننده فیلم ها و سریال های تلویزیون باشد.

مردم انتظار دارند صدا و سیما به عنوان رسانه ملی همواره دردهای را شناخته و در راستای افزایش روحیه امید و تلاش گام بردارد.