سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ |۳ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 5, 2024
قرآن

حوزه/ و هیچ پیامبری را نسزد که خیانت کند و هر کس خیانت کند، آنچه را که (در آن) خیانت نموده روز قیامت به همراه آورد، سپس به هر کس پاداشِ کاملِ آنچه کسب کرده، داده شود و آنها ستم نبینند.

به گزارش خبرگزاری حوزه استاد محسن قرائتی در تفسیر نور به ارائه «نکات ناب» و «پیام های زیبای آیات قرآن کریم» پرداخته که حوزه نیوز در این نوشتار، آیه ۱۶۱ سوره مبارکه آل عمران را در قالب مجموعه «قطره ای از دریا» ارائه می نماید.

- آیه              

وَ مَا کَانَ لِنَبِیٍّ أَنْ یَغُلَّ وَ مَنْ یَغْلُلْ یَأْتِ بِمَا غَلَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثُمَّ تُوَفَّی کُلُّ نَفْسٍ مَا کَسَبَتْ وَ هُمْ لَا یُظْلَمُونَ

- ترجمه                     

و هیچ پیامبری را نسزد که خیانت کند و هر کس خیانت کند، آنچه را که (در آن) خیانت نموده روز قیامت به همراه آورد، سپس به هر کس پاداشِ کاملِ آنچه کسب کرده، داده شود و آنها ستم نبینند.

- نکته ها                    

شاید این آیه، پاسخی به آنان باشد که به خاطر جمع غنایم، منطقه حفاظتی اُحد را رها کردند. آنها به گمان اینکه از سهم غنیمت محروم نشوند، هشدارهای فرمانده خود را که می‏گفت: سهم شما محفوظ است و از نظر رسول خدا صلی الله علیه وآله دور نخواهد بود، نادیده گرفتند.

این آیه می‏فرماید: پیامبر در سهم شما از غنیمت خیانت نخواهد کرد، پس مطمئن باشید و به وظیفه‏ی خود عمل کنید.

امام باقرعلیه السلام فرمودند: جنسِ به سرقت رفته، در دوزخ در برابر چشم خائن مجسّم، و به او گفته می‏شود به آتش داخل شو وآن را خارج کن. [۱]

غشّ، تقلّب، غصب و خیانت از موارد «غِلّ» است. شخصی که مسئول جمع‏آوری زکات بود، خدمت رسول خدا صلی الله علیه وآله رسید و گفت: این مقدار از اموالی که جمع کرده‏ام زکات است و مربوط به شماست و این مقدار نیز هدایای مردم به خود من است. حضرت بالای منبر رفت و فرمود: آیا اگر این شخص در خانه‏اش می‏نشست کسی به او هدیه می‏داد!؟ به خدا سوگند او با همین اموال حرام در قیامت محشور خواهد شد. [۲]

آنجا که به انبیاء بدبین می‏شوند، شما چه انتظاری نسبت به خودتان دارید!؟ از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود: رضایت مردم به دست نمی‏آید و زبانشان قابل کنترل نیست. [۳]

- پیام ها                     

۱- نه تنها پیامبر اسلام، بلکه همه‏ی انبیای الهی امین هستند. «و ما کان لنبیّ...» نبوّت با خیانت سازگار نیست. کسی که می‏خواهد امین تربیت کند باید خود اهل خیانت نباشد. گرچه در بین رهبران غیر الهی، اهل خیانت کم نیست.

۲- هیچ کس حتّی انبیا، از سوءظنّ مردم به دور نیست. «ما کان لنبیّ ان یَغُلّ»

(ضعف ایمان از یکسو و حبّ دنیا از سوی دیگر، انسان را وادار می‏کند به انبیا سوءظنّ ببرد.)

۳- از حریم انسان‏های پاک و اولیای خدا دفاع کنید. «و ما کان لنبیّ ان یغل...»

۴- آوردن مال حرام در قیامت، نوعی مجازات است. و چه سخت است که در قیامت، در برابر انبیا، شهدا وهمه‏ی مردم، انسان را همراه با مالی که خیانت کرده بیاورند. «یأت بما غلّ»

۵ - یاد قیامت، بازدارنده از خیانت است. «یأت بما غلّ»

۶- خیانت، خیانت است و مقدار آن مهم نیست. کلمه «ما» در جمله‏ی «یأت بما غلّ» شامل کم و زیاد هر دو می‏شود.

۷- قیامت صحنه‏ای است که نیکان، حسنات خود را می‏آورند، «جاء بالحسنة»[۴] و خائنین خیانت‏های خود را به همراه دارند. «یأت بما غلّ»

۸ - خداوند عادل است. هم جزا را کامل می‏دهد و هم ذرّه‏ای افراط نمی‏کند. «و هم لایظلمون»

پی نوشت ها:

۱) تفسیر نورالثقلین.

۲) تفسیر فرقان.

۳) تفسیر نورالثقلین.

۴) انعام، ۱۶۰.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha