دکتر علیرضا رحیمی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه اظهار داشت: با به وجود آمدن رسانههای گروهی ابعاد مختلف جامعهشناختی در جوامع ایجاد شد که شکلگیری خانوادهها از ساختار ساده و سنتی خارج شد.
وی ادامه داد: رسانهها بزرگترین عاملی هستند که در دنیا شکلدهنده ارتباطات و تعاملات اجتماعی در تمامی عرصهها هستند و متأسفانه در کشورهایی مثل کشور ما که واردکننده جریان رسانه هستند نگاه مطلوبی به رسانه و اثرات آن در جوامع چه در فرهنگ و چه در خانواده وجود ندارد.
رحیمی بیان داشت: این رسانهها هستند که به خانوادهها آموزش دادند با یکدیگر گفتگو کنند و علاوه بر این بسیج افکار عمومی را انجام میدهند.
وی ادامه داد: درواقع در جایگاه مهارت افزا؛ ارتباط گیرنده؛ تأمینکننده اقتصادی؛ آموزشدهنده در شرایط کنونی جای بسیاری از مسائل را پرکرده است.
رحیمی به راهکارهای موجود نیز اشاره کرد و بیان داشت: خانواده بافهم دقیق آنچه در رسانهها اتفاق میافتد و سواد رسانه؛ که باسواد رسانهای متفاوت است، اطلاعات لازم برای استفاده از این رسانهها را بداند قاعدتاً میتواند در اتفاقاتی مثل پساکرونا نهتنها از فروپاشی اقتصاد خانواده جلوگیری میکند بلکه یک کارکرد جدیدی از خانه مطرح میشود که بشدت خانوادهها را مستحکمتر میکند.
وی ادامه داد: در فضای خانوادگی چون فاقد برنامههای خانوادگی هستیم؛ فرزندان در برنامههای رسانه ورود پیدا میکنند حال اینکه رسانهها در خانوادهها ابزاری برای استفاده هستند که با توجه به نیاز و فهم درست باید از آن استفاده شود.
رحیمی به وضعیت موجود و دوران کرونا اشاره کرد و گفت: غیر از موارد جایگزینی همچون آموزش از راه دور، وبینار و ... که از فناوری ارتباطی و رسانه استفاده میشود؛ مسئولین آموزشی و مشاوران خانواده باید بگویند چه تدابیری برای مدیریت خانواده اندیشیده شده است.
وی افزود: باید بپذیریم که ما در شرایطی زندگی میکنیم که رسانهها جزو اساسیترین عناصر زندگی هستند اما بااینوجود رسانه بااینکه در زندگی ما ورود پیداکرده اما نحوه مصرف از آن به خود ما و اراده ما بستگی دارد.