به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم بهجت پور در ویژه برنامه شرح شمس که همزمان با ماه مبارک رمضان در نمازخانه مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران برگزار می شود، به تفسیر آیات ۲۷ تا ۳۱ سوره فرقان پرداخت.

وی با اشاره به آیه ۲۷ سوره فرقان که می فرماید «وَ یَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلی‌ یَدَیْهِ یَقُولُ یا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا؛ و روزی که ستمکار (مشرک) دو دست خود را (از روی حسرت) به دندان می‌گزد و می‌گوید: ای کاش با پیامبر همراه می‌شدم»، اظهار داشت: روز قیامت کافران دستان خود را از روی حسرت می گزند و می گویند ای کاش در مسیری که پیامبر مطرح می کرد گام بر می داشتیم و با او همراه می شدیم.

مدیر حوزه های علمیه خواهران ادامه داد: در آیه ۲۸ آمده است که کافران با خود می گویند «یا وَیْلَتی‌ لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلًا؛ ای وای بر من! کاش فلانی را دوست خود نمی‌گرفتم»، یعنی از دوستی خود با افراد گمراه پشیمان می شوند و بر خود نفرین می فرستند.

وی بیان داشت: در آیه ۲۹ کافران در ادامه آیه قبل چنین می گویند «لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَنِی وَ کانَ الشَّیْطانُ لِلْإِنْسانِ خَذُولًا؛ رفاقت او مرا از پیروی قرآن پس از آنکه به من رسید محروم ساخت و گمراه گردانید، آری شیطان برای انسان مایه خذلان (و گمراهی) است»، خذلان در این آیه به معنی این است که انسان به حمایت کسی امید داشته باشد، ولی او انسان را رها کند.

حجت الاسلام والمسلمین بهجت پور با قرائت آیه ۳۰ سوره فرقان که می فرماید «وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً؛ پیامبر (در روز قیامت از روی شکایت) می‌گوید: پروردگارا! قوم من این قرآن را رها کردند»، گفت: این آیه از گلایه‌ پیامبر اسلام(ص) سخن می‌گوید و آن حضرت چون‌ «رَحْمَةً لِلْعالَمِینَ» است نفرین نمی‌کند.

وی خاطرنشان کرد: خداوند در آیه ۳۱ این سوره خطاب به پیامبر اکرم(ص) می فرماید که، و ما این گونه برای هر پیامبری دشمنانی از مجرمان قرار دادیم و کافی است که پروردگارت [برای تو] راهنما و یاری دهنده باشد «وَ کَذلِکَ جَعَلْنا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ وَ کَفی‌ بِرَبِّکَ هادِیاً وَ نَصِیراً»؛ یعنی ندای حقّ‌خواهی و حقّ‌گویی، همیشه مخالف داشته است و تنها راه پیروزی بر دشمن، تمسّک به هدایت و نصرت الهی است.