خبرگزاری حوزه | گذر زندگی به ما آموخته که نباید به این روزگار دل خوش کرد، چه آن که روزها می آیند و می روند و این عُمر آدمی است که با شتابی قابل توجه سپری می شود؛ با این وجود برخی روزها به خاطر ویژگی هایی که دارند، یوم الله هستند و سوم خرداد، سالروز آزادسازی خرمشهر قهرمان در این زمره قرار می گیرد.
در چنین روزی، بیش از هر زمان دیگری، طنین نغمه ی زیبای حاج غلام کویتی پور در مداحی ماندگار " ممد نبودی بیینی" زیبایی خاطره انگیزی به همراه دارد؛ خاطره ای به درازای ۳۹ سال و به وسعت چندین نسل و به راستی که نوستالوژیِ انقلابی فتح خرمشهر را نمی توان در حصار زمان و مکان منحصر کرد چه آنکه با خون مطهر بهترین انسان های قرن معاصر ممزوج شده است و این ها همه از برکت خون شهید است.
شهید محمد جهان آرا و بسیاری از همرزمان مقاوم و بی ریایش گرچه در روز بزرگ پیروزی به ظاهر نبودند تا آزادسازی خونین شهر را جشن بگیرند، اما بی درنگ و از آنجا که شهدا زنده ترین موجودات هستی به شمار می روند، مشاهده کردند که چگونه خدای خمینی و سربازان خاکی و بی ادعای او، شهر عزیزشان را از چنگ حرامیان بعث، آزاد کرد.
بی جهت نبود که حضرت روح الله(ره)، فتح خرمشهر را نه فتح خاک که فتح ارزش های اسلامی توصیف کرد و آن را نه یک مساله عادی که مساله ای ما فوق بشریت می دانست.
چنین اندیشه و رویکردی از آن سبب است که حماسه آزاد سازی خرمشهر و اساساً همه توفیقات کوچک و بزرگ دفاع مقدس و انقلاب اسلامی در ذیل عنایات حضرت حق و ادعیه خیر حضرت بقیه الله الاعظم(عج) حاصل شده و البته که همت و اراده پولادین ایرانیان مسلمان نیز.
عظمت و عمق ایمانی که باعث خلق بزرگ ترین و زیباترین تابلوهای حماسه و رشادت در سال های دفاع مقدس به خصوص در عملیات غرور آفرین بیت المقدس شد، چیزی نیست که کسی بخواهد آن را انکار کند اما با این حال جای این تأسف به شدت وجود دارد که چرا هنوز هم آن گونه که شایسته ی حماسهسازی ها و دلاوری های این ملت است ارزش های مترتب بر دفاع مقدس به ویژه حماسه فتح خرمشهر برای توده های مردم خاصه نسل جدید به خوبی تبیین نشده است.
یکی از کارگردانان شاخص دفاع مقدس دغدغه مندانه در جایی می گفت" اگر غربی ها حماسه های بزرگ دفاع مقدس ما را در تاریخ خود داشتند، شاهکارهای بزرگ هنری و ادبی خلق می کردند که فیلم هایی چون " نجات سرباز رایان" و رمان هایی چون "جنگ و صلح"، پیش آن ها بی ارزش و کم ارزش باشد! "
این در حالی است که هویت ملی و اسلامی جامعه ما با تاریخ فداکاری ها و ایثارگریهای مردم در ایام الله دفاع مقدس گره خورده و بی شک حماسه ی سوم خرداد در این میان، بر نقطه اوج این دوران افتخارآمیز قرار گرفته است.
به راستی راز و رمز توفیق در عملیات بیت المقدس و دیگر عملیات ها و به طور کلی استقامتی عزتمندانه در برابر قطب استکبار در همه این سالها، مگر جز با توکل بر خدا و نترسیدن از سلاح و تجهیزات و نفرات دشمن و تکیه بر نیروی ایمانی و درونی به دست آمده است!؟
اگر این گونه است که هست، چرا از این راز و رمزها الگوگیری نگیریم، وقتی می دانیم با تکیه بر آن ها خواهیم توانست امروز هم در جدال با دنیای کفر و عصیان و نافرمانی خدای متعال، به فتح ارزش ها پرداخته و با دست خالی و کمترین امکانات، بزرگترین و شگفت انگیزترین حماسه ها را بیافرینیم.
سید محمد مهدی موسوی