کوچهای باریک در خیابان امام خمینی (ره) قم، مدرسه علمیهای را میان خانههای قدیمی در خود جا داده که روزگاری محل تحصیل طلبهای سرخهای بنام شیخ حسن روحانی بود؛ شاید آن روزها کسی باور نمیکرد که این شاگرد خوشاستعداد استاد آدینهوند (ره) روزی سکاندار مدیریت کشور گردد.
اینک در روزهایی عطرآگین به ولادت حضرت زینب (س)، شاهد تشرف این دانشآموخته حوزه به عش آل محمد (ص) و مهد علمی خویش با عنوان رئیس جمهور ایران اسلامی هستیم.
در اسفار استانی مطالباتی از جنس نیازهای هر استان طرح و بحث میشود و قم با نگاه به مکانت والای علمی و معنویاش که امالقرای شیعه نام گرفته، مطالباتی از نوع انگیزههای انقلابی و دینی دارد، بیشک انتظار اعاظم علمی شیعه از فرزند حوزه که امروز بالاترین مقام اجرایی کشور است، رنگی فرهنگی دارد.
تقدیر از زحمات سنگین دولت جهت تدبیر کشور در شرائط سخت کنونی که بحرانهای اقتصادی، سیاسی، دیپلماتیک و ... فضای مدیریت ملی را احاطه کرده، امری است که مقام معظم رهبری و مراجع عظام دامظلهم، بر آن تأکیدی چندینباره داشتهاند و ما نیز با تأسی به آنان شاکر خادمان این ملت عزیز هستیم.
اما آنچه این روزها از زبان حال و قال حوزه و حوزویان به گوش میرسد، ابراز انتظارات ویژه از فاضل و فرهیختهای است که خود در تمام مراحل مبارزه، پیروزی، جنگ و پس از آن بوده و هنوز طنین صدای ایشان و نام بردن از امام به عنوان «امام» برای اولین بار در مسجد امام شنیده میشود و جوش و خروش او در همه فرازهای دفاع مقدس در تاریخ انقلاب ثبت شده است.
بر این اساس، نقد و نظر اهالی حوزه نه به معنای ناآشنایی و ندیدن ساحت فرهنگ از سوی حجتالاسلام والمسلمین روحانی است، بلکه یادداشت و تأکیدی است که در کوران حوادث سیاسی و ... راه فرهنگی انقلاب را رها نکنیم، واقعیت آن است که نمیتوان از وضعیت ناخوشایند حجاب، بیکاری، اعتیاد و ازدواج به غفلت گذشت، آمارهایی که تنها تأمل در یکی از آنها روزهای، متمادی کام انسان را تلخ میکند و تأثرمان را با نگاه به اهداف والای فرهنگی انقلاب افزون میسازد.
عدم پوشش رسانهای فراگیر و بااقتدار گفتمان انقلاب در عرصه بینالمللی، چالشهای متعدد فرهنگی در رسانه ملی، عدم استفاده مناسب یا استفاده نامناسب نسبت به بسیاری از ظرفیتهای ارشاد، نبود عزم لازم جهت آغاز امر به معروف و نهی از منکر عملی در بستر گسترده دستگاههای نظام، عدم تعیین تکلیف اجرایی و عملیاتی مقولههایی همچون حجاب، سینما و موسیقی در عرصه فرهنگ، گسترش بیکاری و نبود ساز و کار انتظامی و قضائی متناسب با وسعت اعتیاد برای ریشهکن کردن این آفت فراگیر و مواردی دیگر از شاخصهای مشهود در جامعه، حاکی از ایدهآل نبودن سامان فرهنگی جامعه است.
حوزههای علمیه با لحاظ مأموریتهای الهی که دارند، فارغ از فضاهای ملتهب و رنگی رسانهها، به واقعیت جامعه نظر دارند و تقدیر و تذکرشان بر این اساس صورت میگیرد؛ لذا ضمن اظهار خرسندی از تشرف ریاست محترم جمهوری به خاستگاه علمی و فرهنگی خود، باید اذعان داشت بهترین یادمان این سفر مبارک برای خادمان مکتب تشیع در این شهر حضرت معصومه (س)، یادداشت و عمل به توصیههای مراجع معظم و سرلوحه قرار دادن فرهنگ دینی در همه عرصههاست، زیرا با فرهنگ؛ اقتصاد و سیاست و ... اصلاح میشود، اما تنها با توفیق در عرصههای دیگر، فرهنگمان سامان نمییابد و یادمان نرفته و نمیرود که انقلابمان فرهنگی بوده و انشاءالله خواهد بود.
حسن مولایی