به گزارش خبرگزاری «حوزه» دکتر جعفر رحمانی، مدیر گروه مدیریت و آینده پژوهی پژوهشکده علوم انسانی المصطفی در ابتدای این هم اندیشی ضمن ارائه گزارشی از اهداف و برنامه‌های این نشست، تصریح کرد: تحقیق را می‌توان به دو دسته، پدیده‌های طبیعی و امور انسانی که بیشتر مقوله رفتار و نگرش‌ها را در بر می‌گیرد، تقسیم نمود.
وی با بیان این که با تحقیق در محیط‌های طبیعی، تعداد متغیرها کمتر و عینی‌تر بوده، جواب مسائل قابل تعمیم‌تر است، خاطرنشان کرد: فزونی تعداد متغیرها، عدم مشخص بودن رابطه متغیرها با یکدیگر، تعدیل کنندگی و پنهان بودن رابطه بسیاری از متغیرها و نیز نبود ثبات کافی متغیرهای علوم انسانی در مقایسه با علوم طبیعی، از مهمترین شاخصه‌هایی است که انسان در پژوهش مباحث علوم انسانی به آن خواهد رسید.
مدیر گروه مدیریت و آینده پژوهی پژوهشگاه بین المللی المصطفی، تحقیق در علوم انسانی را ورود به محیطی پیچیده و مبهم ارزیابی نمود و ابراز داشت: در حوزه علوم انسانی، محیط پیرامونی بسیار پیچیده و مبهم است؛ به گونه‌ای که تعداد متغیرها مشخص نبوده و تأثیر و تأثر آن‌ها چندان معلوم نیست.
رحمانی ضعف سرمایه‌گذاری در علوم انسانی را از مهمترین چالش‌های پیش روی علوم انسانی دانست و یادآور شد: علوم طبیعی به لحاظ ملموس بودن و کمیت تجاری آن، روز به روز رشد می‌یابد؛ در حالی که در بسیاری از مواقع به مقوله علوم انسانی کمتر توجه می‌شود.
وی کم بودن نیروی انسانی ممحض در ابعاد مختلف علوم انسانی را از دیگر چالش‌های این عرصه عنوان کرد و افزود: یکی دیگر از عوامل منع رشد علوم انسانی، عدم توجه به مالکیت فکری و تئوری در نظریه پردازی‌ها است.
رحمانی با بیان این که متأسفانه در مقایسه با علوم دیگر، نسبت به علوم انسانی نگاهی درجه دوم و لوکس وجود دارد، اظهار داشت: متأسفانه با توجه به پیش فرض‌هایی که وجود دارد، حوزه علوم انسانی کمتر مورد توجه سرمایه‌گذاران قرار می‌گیرد.
