به گزارش خبرگزاری «حوزه»، این فیلم از ابتدای راه تولید با تبلیغات فراوان رسانه‌ای آغاز به کار کرد و در ادامه شاهد پیوستن چهره‌های بزرگ سینمای جهان به آن بودیم.

برای مثال می توان به ویتوریو استورارو (فیلمبردار)، ای. آر. رحمان (آهنگساز)، میلژن کرکا کلژاکویچ (طراح تولید)، جیانتو دروسی (چهرپرداز) و... اشاره کرد. اینها کسانی هستند که هر یک در سینمای جهان نامی مطرح داشته و کارهای بسیار بزرگی در پرونده کاری خود دارند.

*انتظار مسلمانان از این فیلم

درباره اهمیت موضوع این فیلم سینمایی می توان به بازدید رهبر معظم انقلاب از پشت صحنه فیلم اشاره کرد و جای این سئوال باقی است در کنار هزینه‌های میلیاردی به نقل از کارگردان آن که بالای 100 میلیارد تومان است، آیا توانسته انتظارات را برآورده کند یا خیر؟

جواب این سوال را باید در دو بخش داد، ابتدا باید نکات مثبت را مطرح کرد، سپس به نقاط ضعف آن پرداخت، امیدواریم کارگردان محترم که از فیلمسازان خوب کشور است ناراحت نشود، اینکه وی همت کرد تا کاری در خصوص حضرت رسول (ص) ساخته شود ستودنی و قابل تحسین می‌باشد، اما در نقد سینمایی باید فارغ از هر نوع دلبستگی قضاوت کرد.

*تکنیک‌های قابل دفاع سینمایی

در ابتدا باید از مباحث تکنیکی سخن گوییم. فیلم سینمایی محمد(ص) را باید خوش ساخت‌ترین و حرفه‌ای‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران محسوب کرد که در جای خود اقدامی فوق‌العاده محسوب می‌شود. این مهم را هم تنها  در یک بخش نمی‌توان خلاصه کرد، بلکه هر آنچه در بخش فنی و تکنیکی از آن نام برده می‌شود، فوق العاده است، واقعا تصویربرداری، صداگذاری، جلوه‌های ویژه و «ویژوال افکتی» کار را باید از بخش‌های بسیار شاخص به حساب آورد.

اما درباره موسیقی، کمی با احتیاط باید سخن گفت، چون همانند فیلم محمد رسوال الله(ص) ساخته مصطفی عقاد این کار از جذابیت لازم برخوردار نیست، البته این امری نادرست است که بخواهیم این فیلم را با کار عقاد مقایسه کنیم، اما ناخودآگاه چنین اتفاقی روی می‌دهد و تماشاگر با دیدن فیلم، غیرعمدی چنین مقایسه‌ای در ذهنش شکل می‌گیرد.

*نگاهی به بازیگران و لزوم دوبله در برخی صدا‌ها

فارغ از از عوامل تکنیکی، درباره بازیگری فیلم محمد(ص) حرف برای گفتن زیاد است، چون معتقدم برای انتخاب بازیگران می‌شد انتخاب‌های بهتری انجام داد. این نکته تنها نظر شخصی نیست، بلکه دوستان دیگری از رسانه‌ها چنین نظری داشتند، هرچند انتخاب «ساره بیات، مهدی پاکدل و علی رضا شجاع نوری» را باید از امتیازات مثبت فیلم محسوب کرد.

در این میان ذکر نکته‌ای را ضروری می‌دانم، بهتر بود، مانندمهدی پاکدل، برای برخی نقش‌های دیگر هم، دوبله انتخاب می‌شد، به ویژه برای علی رضا شجاع نوری که صدایش با ابهتی که در سیمایش شاهدیم، همخوان نیست.

اما نکاتی پیرامون بحث اصلی یادداشت،اول اینکه بهتر بود کارگردان برای حضرت رسول (ص) کلام (دیالوگ) در نظر نمی‌گرفت،  در بحث تصویر هم، دوربین تا این حد نباید به حضرت رسول (ص) نزدیک می‌شد، این مسئله مسلماً در جهان اسلام حساسیت‌هایی را به وجود خواهد آورد که امیدواریم کارگردان برای این امر راهکاری اندیشیده باشد.

*تلاش‌های مجیدی برای رفع خستگی بیننده

دوم اینکه، در این فیلم شاهد داستان پردازی خوبی نبودیم، لذا شاید تماشاگر از دیدن این کار خسته شود، چون زمان 190 دقیقه‌ای فیلم به هر حال ممکن است، خسته کننده باشد. این اتفاق در فیلم «محمد رسول الله مصطفی عقاد» به هیچ وجه روی نمی‌دهد، چون با وجود زمان طولانی آن، باز هم تماشاگر از آن خسته نمی‌شود، ریتم این کار هم جذابیت لازم را ندارد، البته مجیدی سعی کرده با گره‌افکنی‌ای که  به واسطه وجود شخصیت‌های یهودی در داستان ایجاد نموده، جذابیت را با آن همراه کند، ولی با این حال اتفاق مذکور به شکلی مطلوب در فیلم روی نداده است.

*نمایش دسیسه‌ها‌ی یهود علیه پیامبر(ص)

یکی از ویژگی‌های بارز فیلم مجیدی پرداختن به موضوع حساسیت یهود نسبت به پیامبر(ص) است. که از کودکی حضرت رسول(ص) برنامه‌ریزی شده بود، این اتفاق می‌تواند بازخوردهای منفی در پی داشته باشد، به ویژه اینکه این کار قرار است بار منفی به همراه نداشته باشد. این نکته را  مصطفی عقاد به خوبی درک کرد و در فیلم خود با یهودیان و مسیحیان تنش پیدا نکرد، حتی در سکانسی که در دربار نجاشی به تصویر می‌کشد، شاهد نزدیکی اسلام و مسیحیت هستیم.

در این فیلم نیز برخی مسائل به وجود آمده  که وضوح چرایی آن را در شب نمایش شاهد بودیم. در سکانسی که حضرت رسول (ص) حلیمه را که در بستر بیماری است، شفا می‌دهد، این اتفاق درخصوص مادر حضرت رسول (ص) روی نمی‌دهد. این مسئله درست یا غلط، سوالی در ذهن تماشاگر به وجود می‌آورد که کارگردان در فیلم به آن پاسخ نداده است.

 در این فیلم تاکید ویژه‌ای نسبت  به معجزات متعدد پیامبر(ص) شده که قطعا غیرقابل انکار می‌باشد، اما لزومی ندارد به این اندازه معجزه ببینم، چون حضرت رسول(ص) بارها در کلمات خود بیان فرموده‌اند که معجزه ایشان قرآن کریم است.

در پایان باید گفت که چنین کار عظیمی را باید چندین بار به تماشا نشست، تا بتوان درباره جز به جز آن سخن گفت، بار دیگر باید دست مجید مجیدی را به گرمی فشرد که این ریسک را به جان خرید تا اولین قدم را در این حوزه بردارد، یکی از نتایج خوب فیلم مذکور آن است که در آینده فیلمسازان راحت‌تر می‌توانند درباره حضرت رسول(ص) فیلم بسازند و مردم جهان و کشورهای غیر مسلمان را بهتر و بیشتر با پیامبر رحمت و مهربانی آشنا نمایند.