به گزارش خبرگزاری «حوزه»، «عشق تعطیل نیست» عنوان مجموعه نمایشی است که این روزها از «شبکه نمایش خانگی» عرضه می‌گردد. این فیلم از وجود بازیگران معروفی چون «محمدرضا گلزار» و «مهناز افشار» استفاده کرده است و با تبلیغات فراوانی که پیرامون آن انجام شد، قرار بود یکی از کارهای پر مخاطب شبکه نمایش خانگی باشد، اما این اتفاق رخ نخواهد داد، چون یک اثر غیر ایرانی به نام ایرانی است و در آن نمی‌توان هیچ نشانی از گرایش‌های دینی و مذهبی مشاهده کرد. در واقع این سریال، کپی بسیار نامطلوبی از یک سریال خارجی به نام «فرندز» است که در 10 فصل از شبکه NBC  پخش شد.

کارگردان این سریال (بیژن بیرنگ) علاقه بسیاری به کپی کاری دارد، چون احساس می‌کند، دیگر از خود حرفی برای گفتن ندارد، برای همین به کپی‌برداری ناشیانه از برنامه‌های ماهواره‌ای روی آورده است و تاکنون چند بار اقدام به این کار نموده که آخرین آن مربوط به مجموعه «شام ایرانی» می‌شود و به تقلید از برنامه «بفرمایید شام» که خود تقلیدی از یک برنامه خارجی است.

این کپی‌ها به اندازه‌ای ضعیف انجام گردید، کمتر تماشاگری از دیدن آن رضایت خاطر داشت به ویژه قسمت‌های اول که کارگردان، دیالوگ‌هایی را روی تصاویر بیان می‌کرد.

*خود چند سریال ماهوار‌ای برای تخریب فرهنگ ایرانی

این مجموعه به تنهایی قادر است، رسالت چند سریال ماهواره‌ای را به دوش کشد، چون با محتوایی که در آن لحاظ شده، هیچ جایی برای فرهنگ «اسلامی- ایرانی» باقی نمی‌ماند. این کار به اندازه‌ای از خود باختگی فرهنگی دارد که این سوال را در ذهن پیش می‌آورد مسئولان بازبینی که اجازه و مجوز پخش این کارها را می‌دهند، در هنگام بازبینی «عشق تعطیل نیست» خواب بوده‌اند؟!

در این سریال زبان فارسی به هیچ وجه مورد نظر نیست و در بسیاری از مواقع از کلمات و اصطلاحات انگلیسی استفاده می‌شود. امری که نشان از دغدغه‌های قلبی کارگردانش دارد!

*هیچ نشانی از خانواده ایرانی اسلامی نیست

روابطی که در این سریال بین والدین و فرزندان به تصویر کشیده می شود، هیچ نشانی از یک خانواده ایرانی مسلمان ندارد، همچنین اتفاقاتی که بین همسران این مجموعه می‌بینیم، چنین ویژگی دارد، البته این اتفاق به هیچ وجه چیز عجیبی نیست، چون این مجموعه یک اثر کپی شده است، طبیعتا چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد!

وقتی درباره محتوای «عشق تعطیل نیست» صحبت می‌کنیم، یک سئوال دیگر هم در ذهن پیش می‌آید. آن نیز این است که کارگردان تا چه اندازه سبک زندگی ایرانی اسلامی را می‌شناسد؟ آیا وی از خود سئوال کرده است رسالت یک فیلمساز در حوزه سریال سازی چیست؟ آیا وی از خود سئوال کرده است یک فیلمساز آمریکایی هم، علاقه‌ای به ساخت یک مجموعه بر اساسی یک سریال  ایرانی دارد؟ که وی اینگونه یک سریال آمریکایی را کپی می‌کند؟ جواب به این سئوالها مشخص می کند چرا باید به برخی از فیلمسازان اجازه فیلمسازی داد.‌

*خوانندگان قضاوت کنند

در قسمت اول این سریال، دختر و پسری که به هم علاقمند هستند در داخل کوچه با یکدیگر آواز می‌خوانند! آیا این اتفاق را می‌توان در سبک زندگی ایرانی اسلامی معنا کرد؟ مسلما جواب خیر است! یا در قسمتی دیگر زنی که شوهر دارد، حرف‌ها و درد دل‌های شخصی خود را به یک کارمند کافی شاپ می‌زند؟ از این دست رفتارهای غربی در «عشق تعطیل نیست» بسیار وجود دارد.

*چند نقد فنی

در بخش فنی نیز باید اذعان داشت، فیلمنامه چیزی برای گفتن ندارد، چون هیچ چیز آن حاصل ذهن نویسنده نیست، بلکه برگردانی از یک فیلمنامه خارجی است که تنها برای آن دیالوگ‌های متفاوت انتخاب شده است.

در بحث کارگردانی هم به خوبی می‌توان دید یک نوع ناپختگی مشخص در کار وجود دارد به ویژه در بحث بازی‌گردانی که هیچ چیزجالب توجهی نمی‌توان در آن مشاهده کرد. تنها رفتارهایی در سریال دیده می‌شود که در کارهای قبلی بازیگرانش نیز می‌شد آنها را مشاهده کرد. برای نمونه شخصیت «بهنوش بختیاری» کپی چندباره از بازیهای این بازیگر بود.

بحث دیگر این سریال، مربوط به طراحی صحنه و لباس می‌شود. در بحث لباس که ما هیچ چیز ملموس و اسلامی نمی‌بینیم و کاملا مشخص است حجاب ظاهری بازیگران نیز، اجباری و تنها برای دریافت مجوز است، والا هیچ سبک و سیاق ایرانی اسلامی در لباس پوشیدن اکثر آنها وجود ندارد.

طراحی صحنه هم کاملا مطابق با چینش خانه‌های غربی است که در سریال‌های خارجی می‌توان به خوبی آن را مشاهده کرد.

در انتها باید گفت؛ سریال «عشق تعطیل نیست» یک کار بسیار سرد و ضعیف است و به هیچ وجه نمی‌توان آن را هضم کرد. این کار تا به امروز در 4 قسمت عرضه شده امیدواریم در آینده به نوعی جلوی پخش آن گرفته شود، چون واقعاً دست بسیاری از سریال‌های ماهواره‌ای را جهت تخریب فرهنگ ایرانی اسلامی از پشت بسته است.