شفیع آقا محمدیان، کارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری «حوزه» فعالیت سازمان سینمایی و نهادهای دولتی را در تشویق فیلمسازان به سمت موضوعات دینی ناموفق توصیف کرد و گفت: در ابتدای بحث باید تاکید کنم، سالها در بخش های مختلف سینمایی و تلویزیونی فعالیت داشته‌ام. برای همین ارزیابی که از موضوع ارائه می‌دهم، یک سویه نیست و اگر بخواهیم از عملکرد سینما و تلویزیون در هدایت فیلمسازان به سمت موضوعات دینی و قرآنی ارزیابی داشته باشیم. باید بگویم نمره آنها پایین است، چون هم مسئولان سینما و تلویزیون و هم مدیرانی که در حوزه‌های فرهنگی و مرتبط به موضوعات دینی فعالیت می‌کنند، نتوانسته‌اند آن گونه که باید، کارایی داشته باشند.

*عدم جریان سازی منطقی مدیران دولتی در سینما

وی با انتقاد از عدم جریان سازی منطقی مدیران دولتی در سینما افزود: دلیل این اتفاق آن است که ما در حوزه مدیریتی خود ثبات نداریم و هر مدیری برای این که بتواند جریان سازی داشته باشد، به زمانی حدود 5 تا 10 سال نیاز دارد که معمولاً در اختیار آنها قرار نمی‌گیرد، البته نباید منکر تلاش‌هایی که در این زمینه شده بود، اما وقتی کارهای انجام شده ناقص مانده اند، نه تنها دستاورد خوبی نداشته ایم، بلکه به نوعی هزینه های زیادی از بیت‌المال دور ریخته شده است.

مدیر سابق مرکز سینمای مستند و تجربی ادامه داد: در مدت زمانی که در مرکز گسترش بودم، تمام سعی خود را انجام دادم تا در حوزه سینمای مستند، جریان سازی داشته باشیم. برای مثال چند فیلم از کشتار مسلمانان در میانمار را تولید کردیم، اما متاسفانه با تغییر مدیریت روند ساخت این قبیل کارها متوقف شد. یا زمانی که شبکه قرآن بودم، سعی کردیم با تولید مجموعه‌ای تحت عنوان «امین و مینا» برای کودکان، فرهنگ‌سازی قرآنی انجام دهیم، اما آن کار نیز نیمه کاره رها شد. این قبیل اتفاقات را می‌توان به بیشتر بدنه سینما و تلویزیون تعمیم داد، رویکردی که ما را به دستاوردی ناقص در حوزه تربیت نیروی متعهد در هنر هفتم رسانده است.

*تبلیغ مصرف گرایی در رسانه ملی

این کارشناس سینما در بخش دیگری از این گفت و گو درباره تاثیر تبلیغات بازرگانی در هدایت مردم به سمت مصرف گرایی و اشرافی‌گیری توضیح داد: از زمانی‌که مشخص شد صدا و سیما از مشکلات مادی رنج می‌برد، این رویکرد نیز عیان گردید صدا و سیما برای برطرف کردن مشکلات پیش روی حاضر است از بسیاری از آرمان‌ها و اهداف خود عدول کند که یکی از آنها تبلیغاتی است که این روزها از شبکه‌‌های مختلف سیما شاهد آن هستیم. چون تولیداتی که این روزها در تلویزیون تبلیغ می‌شود، هیچ ارتباطی با سبک زندگی ایرانی- اسلامی ندارد و به نوعی مروج تفکر اشرافی گری در سینما و تلویزیون است.

*تبلیغ تجمل گرایی در رسانه ملی

وی در پاسخ به این که عدم ارتباط تبلیغات تلویزیونی با سبک زندگی، تا چه حد در جامعه تاثیر منفی دارد؟ گفت: متاسفانه باید بگویم تاثیرگذاری به شدت زیاد است و به روشنی می‌توان نمود آن را در جامعه دید. هنگامی که کالایی در سیما تبلیغ می‌‌شود، به آن مشروعیت هم می‌بخشد، برای همین مردم تصور می‌کنند خرید و مصرف آن تولیدات امری پسندیده است، درصورتی که چیزی جز رواج سبک زندگی غربی با خود به همراه ندارد.

*اغراق گویی در تبلیغ کالاهای مصرفی

آقامحمدیان با بیان این که، تبلیغات تلویزیون برای کالاهای مصرفی در راستای حمایت از تولید ملی نیست، تصریح کرد: شاید این سوال در ذهن مردم ایجاد شود که تبلیغات بازرگانی در تلویزیون به نوعی حمایت از تولید ملی است، درصورتی‌که این گونه نیست. اولاً بسیاری از محصولاتی که تبلیغ می‌شود، تولید ایران نیست، بلکه مونتاژی است که در ایران صورت می‌گیرد. در ضمن تبلیغ کالایی که کیفیت خوب ندارد، خراب کردن ذهن مردم نیز می باشد، چون وقتی مردم می‌بینیند کالایی که در تلویزیون تبلیغ می‌شود، کیفیت ندارد، دیگر نسبت به تمام تولیدات داخلی بدبین خواهند شد.

*ضرورت همکاری حوزه و رسانه ملی

وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره همکاری سیما و حوزه گفت: درباره این موضوع تا به امروز زیاد سخن گفته شده، حتی برای آن جشنواره نیز برگزار می‌شود، اما به نظرم راه صحیح طی نمی‌شود. این نقصان در حوزه‌ها علمیه وجود دارد که هنوز راهکار بهره بردن از هنر هفتم تدارک ندیده است، البته این که حوزه‌های علمیه دریافته‌اند، سینما زبانی جذاب در هدایت نسل جوان به سمت ارزش‌های دینی و قرآنی است، اتفاق خوبی می باشد، اما نحوه همکاری نباید به صورت مستقیم باشد.

وی در انتها تاکید کرد: الزامی نیست طلبه‌های جوان برای همکاری با سینما تنها به کارگردانی فکر کنند، بلکه نکته مهم آنجاست در عرصه معنایی که همان فیلمنامه‌نویسی است، این اتفاق رخ دهد. در این صورت است دستاوردهای این نگاه، حوزه را در تبلیغ دین به هدف می رساند و از طرفی سبب رضایت سینماگران و تشویق آنان برای پرداختن به کارهای فاخر دینی می شود.