به گزارش خبرگزاری«حوزه» به نقل از پايگاه حج، حجت‌الاسلام والمسلمين جواد مروي عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در سخناني در حرم شريف اباعبدالله الحسين (ع) اظهار داشت: شيعه، تنها مذهبي است كه عقلانيت و احساس را توأمان به اوج رسانده است؛ چرا كه هم با قرآن و استدلال با انسان برخورد مي‌كند و هم احساسات او را هدف مي‌گيرد.
اين سخنران حرم حسيني ادامه داد: جامعه‌شناسان در برابر يك پرسش و مسئله بسيار مهم قرار گرفتند كه آن سئوال، اين بود: چگونه تشيع با پيروان اندك به مذهبي با انبوه ياران و پيروان تبديل شد و در جهان گسترش يافت؟
وي افزود: آن‌ها در پي پاسخ اين سئوال بر آمدند و فداكاري را عنصر اصلي و اساسي مذهب تشيع يافتند؛ در حالي كه فداكاري هم حاصل همان تركيب، يعني عقلانيت و احساس است.
حجت‌الاسلام والمسلمين مروي با بيان ماجراي شهادت حجر بن عدي و فرزندش در مرج العذرا گفت: معاويه بعد از شهادت مولا امير مؤمنان، اين يار حضرت علي (ع) را دستگير و دستور قتل او و جوان 18 ساله‌اش را صادر كرد. گفته مي‌شود كه فرزند او، جواني بسيار زيبا و خوشرو بوده كه شعراي عرب درباره‌اش شعرها سروده بوده‌اند.
وي با بيان اينكه قاضي دمشق، حجر را به دليل ولايت به اعدام محكوم كرده است، اظهار داشت: وقتي جلاد از اين يار ولايي حضرت اميرالمؤمنين (ع) مي‌پرسد كه «اول او را به قتل برساند يا فرزندش را؟» حجر مي‌گويد اول پسرش را به شهادت برسانند. جلاد و ديگران، او را شماتت مي‌كنند كه دوست دارد حتي چند دقيقه بيش‌تر از پسرش زنده بماند، اما او براي رأي خود استدلالي مي‌آورد كه حيرت‌انگيز است.
عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم سپس خاطرنشان كرد: دليل حجر بن عدي براي تقدم شهادت فرزندش اين بود كه چون پسرش جوان است، ممكن است وقتي شمشير را روي گردن پدرش مي‌بيند، تاب نياورد و بترسد. به همين دليل، احتمال دارد كه فرزندش از ولايت امير مومنان دست بكشد. پس بهتر است كه او زودتر به شهادت برسد. اين منطق يك شيعه است.
حجت‌الاسلام والمسلمين مروي، سخنان خود را با اشاره به كتاب «حسين در انديشه مسيحيت» دنبال كرد و گفت: آنتوان بارا، مؤلف مسيحي اين كتاب مي‌گويد كه عزاداري شيعيان در شهادت سيد و سالار شهيدان، اباعبدالله الحسين (ع) پس از 1400 سال براي او مفهومي نداشته است. بارا مي‌گويد كه به هر كشور شيعه‌اي كه مي‌رفته، مشاهده مي‌كرده كه داغ حسين بن علي (ع) تازه است و انگار اين اتفاق در سال‌هاي اخير افتاده است.
وي در نقل اين موضوع از نويسنده كتاب «حسين در انديشه مسيحيت» اظهار داشت: آنتوان بارا با كنجكاوي‌هاي خود به ملاقات يك كشيش و عالم بزرگ مسيحيت در شهر رم مي‌رود و از او مي‌پرسد: حسين (ع) را مي‌شناسي و قصه كربلا را مي‌داني؟ آن دانشمند نامدار مسيحي در جواب مي‌گويد: اگر ما مسيحيان، كسي مانند حسين (ع) مسلمانان را داشتيم، در هر شهر و روستا، پرچمي به نام او نصب مي‌كرديم و با اين كار، مذهب خود را توسعه مي‌داديم. اما متأسفم كه ما حسين (ع) نداريم.
عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم در پايان گفت: رمز بقاء و ماندگاري مكتب تشيع، همين سيدالشهدا (ع) است. اوست كه عقل و احساس شيعيان را مخاطب قرار مي‌دهد.
