جمعه ۱ تیر ۱۴۰۳ |۱۴ ذیحجهٔ ۱۴۴۵ | Jun 21, 2024
کد خبر: 910162
۳۰ تیر ۱۳۹۹ - ۱۷:۵۳
اینستا

حوزه/ تو که راه افتادی دنیا با تمامی وسعتش می ‏شود زندان تو و سجن تو و تو آزادی را و شهادت را و مرگ و لقاء خدایت را از تمامی نعمت‌ها بالاتر می‌دانی که آزادی از زندان برای زندانی هر چند که بهترین غذا و مکان را به او ارزانی کرده باشند، از هر چیز ارزنده‌‏تر است.

به گزارش خبرگزاری حوزه، شبکه اجتماعی مرحوم استاد علی صفائی حائری(ع ـ ص) با انتشار پوستری از سخنان آن مرحوم، نوشته است:

شهادت ، بالاترین نعمت

انسان عظیم، در راه دنیا به بن بست می‌رسد و در راه خدا به عجز.
و عظمت مذهب در همین است که پوچی و عبث انسان را به عجز تبدیل می‌کند.
تو که استعدادهایی داری، بی ‏آرام و نیروهایی داری پر توان،
هنگامی که به راه افتادی،
در محدوده ‏ها نمی‌توانی دوام بیاوری.
این رود عظیم وجود تو، این حوض‌های کوچک را در لحظه پر می‌کند
و این جریان مستمر، به عبث و پوچی می ‏رسد و مرداب می‏ سازد.
این است که در راه دنیا به بن‏بست می ‏رسی و در این بن ‏بست به پوچی.
تو که راه افتاده ‏ای، تمامی هستی برای تو بیش از یک پوسته نیست،
که جوجه ‏های به راه افتاده باید با نوک ‏هایشان سوراخ کنند
و از بن‏ بست بیرون بیایند.
تو که راه افتادی دنیا با تمامی وسعتش می ‏شود زندان تو و سجن تو و تو آزادی را و شهادت را و مرگ و لقاء خدایت را از تمامی نعمت‏ ها بالاتر می‏ دانی،
که آزادی از زندان برای زندانی هر چند که بهترین غذا و مکان را به او ارزانی کرده باشند، از هر چیز ارزنده ‏تر است.
و این است که شهادت برای این روح ‏های عظیم‏ تر از هستی،
بالاترین نعمت است.
انسان بزرگ‏ تر از این زندگی و عظیم‏ تر از این هستی است.
این است که راه می ‏افتد و هنگامی که راه افتاد دیوارها را احساس می ‏کند و زندان را می ‏فهمد و پوچی و عبث در این بن ‏بست تجربه می‌شوند.
و تنها مذهب است که جهت انسان را می‏ تواند عوض کند
و او را از محدودهای تنگ، بیرون بیاورد و حتی بهشت را به عنوان منزل- نه مقصد- معرفی کند
و جهت حرکت انسان را به سوی نامحدودی بگذارد، که تمامی توان او را از علم و عقل و عشق و عمل او را می ‏بلعد و راه هنوز ادامه دارد.

 استاد علی صفایی حائری
 کتاب صراط، صفحه ۱۲۴

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha